Sözler - page 460

evamirinin tebli¤ine emin bir elçisi” oldu¤unu biliyor gi-
bi, onu dinleyip itaat ediyorlar.
‹flte, bu zat›n her söyledi¤i sözü, etraf›ndaki bütün ak-
l› bafl›nda olanlar, “Evet, evet, do¤rudur” derler, tasdik
ederler. Belki flu memlekette da¤lar, a¤açlar, bütün
memleketleri ›fl›kland›ran büyük nur lâmbas›, (HAfi‹YE) o
zat›n iflaret ve emirlerine bafl e¤mesiyle, “Evet, evet, her
dedi¤in do¤rudur” derler.
‹flte ey sersem arkadafl! fiu padiflah›n hazine-i hassas›-
na mahsus bin niflan tafl›yan flu nuranî ve muhteflem ve
pek ciddî zat›n bütün kuvvetiyle, bütün memleketin ileri
gelenlerinin taht-› tasdikinde bahsetti¤i bir zat-› mu’ciz-
nümadan ve zikretti¤i evsaf›ndan ve tebli¤ etti¤i evami-
rinde hiçbir vecihle hilâf ve hile bulunabilir mi? Bunda hi-
lâf-› hakikat kabilse, flu saray›, flu lâmbalar›, flu cemaati,
hem vücutlar›n›, hem hakikatlerini tekzip etmek lâz›m
gelir. E¤er haddin varsa buna karfl› itiraz parma¤›n› uzat.
Gör, nas›l parma¤›n, bürhan kuvvetiyle k›r›l›p, senin gö-
züne sokulacak.
ON ‹K‹NC‹ BÜRHAN
Gel, ey bir parça akl› bafl›na gelen birader! Bütün on
bir bürhan kuvvetinde bir bürhan daha gösterece¤im.
‹flte, bak: Yukar›dan inen ve herkes ona hayretinden
veyahut hürmetinden kemal-i dikkatle bakan flu nuranî arz: dünya.
bahsetmek: anlatmak.
binaen: dayanarak.
birader: kardefl.
bürhan: delil.
cemaat: topluluk.
elçi: arac›, peygamber.
emin: inan›l›r, güvenilir.
evamir: emirler, buyruklar.
evsaf: nitelikler, özellikler.
haddin varsa: gücün yetiyorsa,
yapabiliyorsan.
hakikat: gerçek, do¤ru.
hafliye: aç›klay›c› not, dipnot.
hazine-i hassa: özel hazine.
hilâf: yalan.
hilâf-› hakikat: gerçe¤e ayk›r›.
hile: aldatma.
hürmet: sayg›.
‹mam-› Ali: bkz fiah›s Bilgileri, Ali
(r.a).
itaat: söz dinleme, boyun e¤me.
itiraz: karfl› ç›kma.
kabil: mümkün.
kemal-i dikkat: tam bir dikkat.
lâz›m gelmek: gerekmek.
mahsus: özel.
memleket: ülke.
mu’cize: Allah taraf›ndan ya-
p›lan, insanlar›n benzerini
yapmaktan âciz kald›klar› ifl
ya da eser.
muhteflem: yüce, büyük.
namaz› edaen k›lmak: na-
maz› zaman›nda k›lmak.
niflan: bir fleyi belirten iflaret.
nur: ›fl›k, ayd›nl›k.
nuranî: nurlu, ›fl›k saçan.
flark: do¤u.
taht-› tasdik: onay alt›nda.
tasdik: do¤rulama.
tebli¤: ulaflt›rmak, bildirmek.
tekzip: yalanlama.
vecih: yön.
vücut: varl›k.
zat: flah›s, kifli.
zat-› mu’ciznüma: mu’cize
gösteren zat.
zikretmek: anlatmak; yeri
geldi¤inde bir fleyi söylemek.
460 | SÖZLER Y ‹RM‹ ‹K‹NC‹ SÖZ
HAfi‹YE: Büyük bir nur lâmbas›, Günefltir ki, arz›n flarktan geri dönme-
siyle yeniden güneflin görünmesi; kuca¤›nda Peygamberin (a.s.m.) yat-
mas›yla ikindi namaz›n› k›lmayan ‹mam Ali (r.a.), o mu’cizeye binaen
ikindi namaz›n› edaen k›lm›fl.