|
Aşık ve ozanların ekonomik sebeplerle zor durumda bulundukları, geleneğin sürdürülebilmesi için yardıma ihtiyaç duydukları belirtildi. İzmir Halk Ozanları ve Âşıkları Derneği Başkanı Celal Bulut, yoksullukla yüz yüze olan Âşık ve ozanların, ‘aç kalmamak için kahvehanelerde saz çalıp, tepsi tutarak adeta dilencilik yaptıklarını’ savundu.
Kültür ve Turizm Bakanlığı ile belediye, valilik, kaymakamlıklar ve medyanın âşıklık geleneğine sahip çıkmadığını öne süren ve bu konuda yardım istediklerini belirten Bulut, şunları söyledi:
“Caz ustalarına, senfoni orkestralarına verilen önemin en azından yarısının bizim kültürümüz olan Âşıklık geleneğine gösterilmesini istiyoruz. Merkezi İzmir’de olan derneğimize, İzmir’den 24 üyemiz var. Hepsi aç, sefil ve perişandır. Âşıklık geleneğinin üstatlarından âşık Reyhanî Baba, 10 yıl felçli yaşadıktan sonra Bursa’da yoksulluktan öldü gitti. Yine Âşıklık geleneğinin büyük üstatlarından Âşık Mevlüt İhsanî ve Âşık Ruhanî sefalet içinde yaşıyorlar. En azından yılda bir kez de olsa devletimizin, biz Âşıkları düzenleyecekleri konser veya Âşıklar şenliği gibi faaliyetlerle hatırlamasını istiyoruz. Millî günlerimizde bile hatırlanmıyoruz.”
“BU SISKA TELİN ALTINDA
MEMLEKET KÜLTÜRÜ YATIYOR”
Celal Bulut, sazın sıska telinin altında bir memleketin kültürünün yattığını ve bu sesin memleketin sesi olduğunu belirterek, halkın düşüncelerini, çektikleri ıztırapları sazla sözle dile getirdiklerini ifade etti.
Bulut, on binlerce dolar vererek pop müzik şarkıcılarını sahneye çıkaran sponsorların âşık ve ozanların da ellerinden tutmalarını istedi.
Geçim sıkıntısı çeken bazı âşıkları, kahvelerde dilenci gibi san’atını icra ederken görünce büyük bir üzüntü yaşadığını dile getiren Bulut, “Bu gelenek bizim kültürümüzdür, örf ve adetimizdir. Bunu yaşatmak, genç kuşaklara aktarmak bizim görevimizdir. Ama bunu yaparken de âşıklarımız neredeyse kahvelerde bir dilenci görevini görüyor. Öyle muhtaç kalmışlar ki, gidiyorlar kahvelerde 3 kişiye saz çalıp tepsi tutarak para topluyorlar” dedi. Bulut, Türkiye’de, her birini kültür kaynağı olarak nitelediği 500 ozan bulunduğunu, ancak bunların hemen hepsinin çok güç hayat şartları içinde bulunduklarını kaydetti.
| 
