Kırık sesler çıkar yapraklardan 

Hışırtısı içimizin seslenir

Kuru dallar arasından

Bir esinti tüm birikmişlikleri 

Toplar götürür.

..

Kırıklıklar

Kalbinin gereksiz bağlarını kırıyor birer birer

İçin bir hoş oluyor

Rahatlıyorsun.

Huzur seninle artık

Sakin bir sonbahar sokağındasın.

Günün ikindi vaktinde

Hayatın bilmem hangi deminde

Yapraklar durgun

Sokaklar sakin 

Sen sakin

Sakini sensin bu konağın 

Sonbahar sokağının

..

Yükünü bir yerlere bırakmak isteyenlerin sokağıdır burası.

İşini yoluna bırakmışların.

Hayatın demini hissedenlerin sokağı.

Haydi giy ayakkabılarını

Sırtına inceden bir yelek

Yürü…

Kır hışırtılı yapraklarını bu sokağın.

Ez birer birer.

Kokusu gelecektir bir yerlerden

Kına kokulu yaprakların.

Çınarlar yerlere çoktan sarı buketler bırakmıştır. 

Her biri manidar mektup gibi buketler, yapraklar…

Ağaçlar yine arkadaşın olacak,

Yalın ve yalnız dostların.

Ahh..

Adımlar hatıraların ile dolacak

Bir ah.. bir oh.. çekeceksin.

Sonunda şükredeceksin.

Ya Rabbi!

Tefekkür edebildiğim için 

Şükredebildiğim için şükür…

Şükürler yapraklar gibi birbirine geçecek

Sonbahar serinliği içine esenlik getirecek. 

Sonbahar sokağından feyizler gelecek. 

…