|
Adalet Bakanı, Türk Ceza Kanunu’nun 301’inci maddesiyle ilgili olarak başka ülkelerden verdiği örnek ve kıyaslamalarla kamuoyunu yanıltıyor.
Söylediğinde bir tek doğru vardır: 301’inci maddeye benzeyen maddeler hemen hemen tüm Batı ülkelerinin yasalarında yer almaktadır. Ancak...
Örneğin bu madde Fransa’da, “devlet, yani Fransa devleti Ruanda’da, Fildişi Sahili’nde katliam yapmıştır, Cezayir’de soykırım yapmıştır” diyen herhangi bir kişiye, tarihçiye ya da yazara uygulanmamıştır.
301’e benzer maddeler Batı ülkelerinin yasal sistemlerinde “toptan aşağılama” ya da “ırkçı aşağılama”lara karşı ulusu savunma maddeleridir. Bunlarda “devletin korunması” gibi bir kaygı, amaç yoktur. Amaç, “ulusal aşağılama” ve “ırkçı” yorumların yolunu kapatmaktır.
***
İngiltere’nin en önemli yönetmenlerinden biri olan Ken Loach geçen yıl Cannes Film Festivali’nde büyük ödül kazandı. Film, geçen yüzyıl başlarında İrlanda’da geçiyor ve İngiltere devletinin burada katliam yaptığını, soykırıma bile kalkıştığını anlatıyor. Baştan aşağıya o günün İngiltere yöneticilerini, memurlarını suçluyor. Bu film nedeniyle İngiltere’de hiç kimsenin aklından yönetmen aleyhine “İngiliz ulusunu aşağılama” gibi bir maddeyle dava açmak geçmemiştir. Üstelik İngiliz devlet televizyonu BBC, filmin ödül aldığını ilk haber olarak verirken yönetmenin İngiltere devletini ağır şekilde suçlayan konuşmasının en çarpıcı ve sert bölümlerini de yayınlamıştır.
***
Adalet Bakanı TCK 301’inci maddesini savunmaya çabalarken, yasalardaki her maddenin hukuk düzeninin bütünü içinde anlam kazandığını da gözden kaçırmaya çalışıyor. Bakan’ın kıyasladığı ülkelerde düşünce özgürlüğü, ifade özgürlüğü en geniş anlamıyla güvence altına alınmıştır, dolayısıyla TCK 301’in Türkiye’de uygulandığı şekilde uygulanmasının mantığı bütün hukuk düzeninin dışına çoktan çıkarılmıştır.
301’inci maddenin bu şeklinin ve uygulanmasının yaratacağı sonuçları en vahim şekilleriyle yaşadık. Bütün bunlara rağmen Adalet Bakanı’nın direnmesinin herhalde kendisi açısından bazı gerekçeleri vardır.
Bakan’a düşen, kamuoyunu yanıltan ve bir hukukçuya yakışmayan kıyaslamalarla bu maddeyi savunmak değil, asıl gerekçelerini söylemektir. Hrant Dink cinayetine kadar ulaşan olaylar zincirini eğer Türkiye’nin Adalet Bakanı tam olarak değerlendiremiyor, bu bağlantılar zincirini göremiyorsa da o koltukta oturması hem kendisine hem de ülkeye zarardır.
Vatan, 1.2.2007
| 
