Merhaba Pazarola’nın aziz okuyucuları!

Hepiniz çok dikkatli okuyucular olduğunuz için başlığa takılacağınızı biliyorum. O atasözünün orijinalinde ‘öğrenci’ yerine ‘misafir’ olduğunu söylediğinizi duyar gibiyim. Evet öyle olsa da öğrencinin bir misafir muamelesi görmesi sebebiyle böyle bir değişiklikte sıkıntı olmayacağını düşündüm.

Dostlar size çok basit bir örnek vereyim, bana hak vereceksiniz. Meselâ misafir gittiği evde hiçbir şeyi alıp sahip olamaz. Bizim ülkemizde de öğrenciler okulda hiçbir şeyi alıp sahip olamıyorlar. Ne bir bilgi kırıntısı ne de kendilerini hayata hazırlayan bir öğreti. Daha bunun gibi örnekler çokken ben esas konuya girmek maksadıyla en çarpıcı örneği veriyorum ki o da misafirin kafasında kebaplar, börekler, çörekler hayal ederken gittiği yerde bir tas tarhana içmesi gibi öğrenci de umduğunu değil bulduğunu yiyor. Malûmunuz devlet üniversitelerinde öğrencilere günde 2 öğün çok uygun bir fiyata yemek imkânı sağlanıyor. İstanbul Üniversitesi ise geçtiğimiz günlerde öğrencilere tanınan bu imkânı 1 öğün olacak şekilde kısıtlamıştı. Bunun üzerine rektörlüğü protesto eden öğrencilere polis ekipleri copla müdahale etmişti. Sonuç olarak da öğrenci 2 öğün tabldot yemeyi umarken 1 öğün tabldot 1 öğün de bedavadan cop yemişti. 

Yazarken dikkat ettim de aslında öğrencilerin gördüğü misafir muamelesi değil. Çünkü misafirperverliği dünyada nam salmış olan bizler elbette ki misafirimizi copla karşılamayız. Veya misafirin söz söyleme hakkını böyle elinden almayız. Bu bana başka bir şeye yapılan muameleyi hatırlattı, ama burada söylemek pek uygun olmaz sanıyorum...

KİME İNANMALIYIM?

Arkadaşlar bir de şöyle bir durum var ki bahsettiğimiz olayın meydana geldiği gün Cumhurbaşkanı bir açıklama yaparak Hollanda ve Fransa’da polisin göstericilere sert müdahalede bulunup şiddet uyguladığını, ama bizde öyle olmadığını söylemişti. Sizce kime inanmalıyım gözlerime mi, sayın Cumhurbaşkanına mı?

Bu kadar olumsuzluktan bahsettik hadi gelin bu olaya bir de olumlu yanından bakalım. Malûmunuz öğrenci milleti sürekli makarna falan yiyor. Her sabah tost veya poğaça, her akşam patates kızartması yiyen bir güruhtan bahsediyoruz. Ne olmuş yani usta şefler tarafından özenle hazırlanmış kıvamında bir copla mönülerinin zenginleşmesi fena mı olmuş? Hem ucuz yemek haklarının 1 öğüne düşürülmesi kilo problemi yaşayan birçok öğrenciyi sevindirmiştir diye düşünüyorum. Hepsinin “oh be riyazete zorlanıyoruz, en kolay böyle kilo veririz!” dediğini tahmin edebiliyorum. Ayrıca evlerinden uzak anne yemeği hasretiyle yaşayan bu öğrenciler en azından artık anne dayağını özlemiyorlar. Sonuçta cop nerede terlik nerede...

Bu arada 3 yıldır okula gitmesem de İstanbul Üniversitesi’nde halihazırda öğrenciyim. Tam okula gitme kararı almıştım ki bu olaylar oluverdi birdenbire hiç yoktan tüh... Sanırım bu kararımı biraz erteleyeceğim... Ne yapalım kısmet. Artık okula gitmek yerine Pazarola sayfası için mizahî yazı yazacak birilerini bulma çalışmalarıma başlayabilirim. Kim bilir belki çok yakın zamanda aramıza yeni bir isim katılır... Herkese iyi tatiller!