Eski tarihli sayılar
|
Şaban DÖĞEN |
|
Hüsn-ü hatime ile hayatı noktalamak |
 |
|
Geçen gün memleketteydim. Bir hafta kadar önce vefat eden Adnan Küçükyazıcı Ağabeyimizin damadıyla görüştüm, taziyetlerimi bildirdim. Merhum son iki gün hiç konuşamamış. Son anlarında yanında Yasin Sûresini okumaya başlamış. Birincisini bitirip ikincisini okurken merhum gözünü açmış, sesli bir şekilde Kelime-i Şehadet getirip sonra da fani dünyaya veda etmiş. Yine hemşehrimiz Adnan Ağabeyin arkadaşlarından Üstadı ziyaret eden cesur, fedâkâr ağabeylerimizden yıllar önce Muharrem Genç vefat etmiş. Aile halkı çığlığı koparınca gözünü açıp, “Ne güzel bir yere gitmiştim. Niye bağırdınız?” deyip tekrar hayata gözlerini yummuş. Bu güzel hadiseler Üstadın Risâle-i Nur Talebelerinin imanla kabre gireceklerine dair olan işarî Kur’ân müjdesini vefatıyla imza eden Hatip Mehmed’i çağrıştırdı. Merhum ihtiyardı. O günün şartlarında henüz matbaalarda basılamayan elle yazılarak çoğaltılan Risâlelerden İhtiyarlar Risâlesi’ni yazmaktaydı. On Birinci Rica’nın sonlarında merhum Abdurrahman’ın vefatının tam mukabilinde kalemi “lâ ilâhe illâ Hû” yazıp lisanıyla da “Lâ ilâhe illallah” diyerek hüsn-ü hatimenin hatemiyle hayat sayfasını mühürlemiş.1 Bu vakıalar bize hayatın hayatı, nuru ve esası olan imanı kuvvetlendirip onu salih amelle destekleme, son deme kadar muhafaza etme ve hayatı hüsn-ü hatime ile noktalamanın güzel birkaç örneği. Hele insan talebe-i ulûm sınıfına girip melaikelerin hürmetine mazhar olan Hafız Ali ve Meyve’de bahsi geçen meşhur talebe gibi talihli ise ve tam muvaffak olmuşsa şüheda hayatına mazhar olabiliyor.2 Her halis, samimî, sadık, salih amel sahibi mü’minin imanla kabre girmesi nasıl Allah’ın taahhüdü altında ise bu özellikleri üzerlerinde ideal mânâda taşıyan hakikî, halis Nur Talebelerinin de imanla ruhlarını teslim etmeleri kadar tabiî birşey olamaz. İman diplomasını sağlam elde etmeyen bir insan isterse bütün dünyanın sultanı olsun kaç para eder? Öbür âlemde geçer akçesi var mı insanın ona bakmalı. “Ahirette seni kurtaracak bir eserin yoksa fanî dünyada bıraktığın eserlere de kıymet verme vecizesi ne kadar yerinde.
Dipnotlar:
1. Sikke-i Tasdik-i Gaybi, s. 29-30. 2. Emirdağ Lâhikası, s. 166. 14.05.2009 E-Posta: [email protected] |
|
|
