Desek ki: Gelelim hali melâlimizin anlatımına… İyiliklerimiz, güzelliklerimiz, faydalı çalışmalarımız, şahsî kabiliyetlerimizle gösterdiğimiz faziletlerimiz ve bütün bunlarla yaptığımız hizmetlerimiz mi var? Ve eğer bunlar kardeşlerimiz içinde paylaşabiliyor, bölüşülebiliyor ve bu şekilde neşredilebiliyor yayılabiliyorsa ne güzel…
Birimiz, başka birimize takdirkâr, tahsinkâr ve alkışlayarak bakıyor ve bunu yapabiliyor, yayabiliyorsa ve nazarı da gayet geniş ve kucaklayıcı ise ne güzel…
Hiç kafamızı, aklımızı yormadan, çevremizdeki ve uzaklardaki kardeşlerimizin meziyetlerini, iftihar edilecek yönlerini görüyor, inkâr etmiyor, bunları güzelliklerin artması ve devamı noktasından tahsin ve tebrikle açıklayabiliyorsak ne güzel…
Hemen hemen her aklımıza gelenin, kalbimize doğan fikir ve görüşlerin doğruluğunu kendimizce doğru kabul etmeyip, ihtiyat ve müsamaha ile bakarak, birbirimizi, kardeşlerimizi; başkalarında ve kardeşlerimizde çok var diyerek tenkid etmiyor, tenkid etmeyi evvela ve öncelikle kafamıza, zihnimize, dimağımıza sokmuyorsak ne güzel…
Yapılan işin kıymetli olduğuna inanıyor ve muhakkak yapılması gerektir ve dahi gayret sarfettiğimiz, uğraştığımız işimizin mukaddes tarafı ve kıymeti de var diyorsak; bize, bizlere yardımcı olan ellere minnettar olup, onları alkışlayıp, kucaklayıp bu muazzam, muhteşem, kudsî hizmete omuz vurmalarından dolayı alkışlıyorsak, yükün ve mesuliyetin bölüşülerek hafifletilmesinden dolayı seviniyor, övünüyor ve kanaat edebiliyorsak ne güzel…
Alkışlamanın ve takdir etmenin zıddı bir hale, hallere; kıskanmak ve çekememezlik gibi tavır ve şekillere girmiyor, giremiyor ve bu şekilleri tasvip etmiyor, kabul etmiyorsak ne güzel…
Birbirimizde fani olarak, birbirimizi kucaklayarak, gerçek bir dayanışmayı aramızda sergileyerek hareket edebiliyor ve bununla muvaffak, muzaffer bir şekilde hizmet edebileceğimize inanıp amel edebiliyorsak ne güzel…
Omuz omuza olmaktan, kuvvet alıp kuvvet vermekten, medet bekliyorsak ne güzel..
Ümid ve duâ ile rahmet-i İlâhiyenin kucağında neş-vü nema ederek binbir çiçek gibi açabilmeyi ve koklanmayı isteyerek, gerçekleştirmeye çalışıyorsak ne güzel…
16.01.2009
E-Posta:
[email protected]
|
