Nasılsınız iyisiniz inşallah? Beni soracak olursanız Greta Thunberg’den iyi değilim. Kendisi şimdi de Times tarafından yılın insanı seçilmiş ve ardından Trump’ın hışmına uğramış. Ay şimdi aklıma geldi, Yönetimin Bizzat Kendisi Ci Fi Kenedi Cihangir Ağabeyimiz ve Greta muhabbet etse ne güleriz... O kızla etse etse Cihangir Abi baş eder. Bu taraklarda artık bezim olmadığı için hiç kendimi söylemiyorum, ama eski Çedile olsa var ya kahr-u perişan ederdim Greta’yı. Galeta haline gelirdi artık. Yoğurda banıp yerdim ara öğün niyetine. Times da çoluğu çocuğu değil beni yılın insanı seçerdi. Ama ben artık unumu eledim, eleğimi astım, öğretmen oldum sınıfımda oturup çocuklarımı bekliyorum Past Perfect Tense falan anlatmak için. O yüzden değil yılın insanı ünvanı, Nobel Barış Ödülü verilse, Cumhurbaşkanımız gibi, ben de almam. Ya da Marlon Brando’nun Oscar’a Kızılderili bir arkadaş yollaması gibi ben de Nobel Barış Ödülümü alması için kendi adıma will ve going to’yu gönderirim. 

ONA DANIŞ, BUNA DANIŞ!

Will ve going to olduğu yerde dursun, benim aklım erken kalkmış ve yol almışa benziyor. N’apalım, iki haftadır soğuk algınlığıyla karışık stresle baş etmeye çalışıyorum, bir noktadan sonra beynimi karşıma aldım, medeni bir şekilde konuşup arkadaş kalma kararı verdik. Artık kendisi hür takılacak, benden bağımsız. Bir süre böyle denemek istiyoruz bakalım inşallah ikimiz için de hayırlısı olur. O zamana kadar da bu şekilde yarım akıllı devam edeceğim yoluma. Kelimelerin sözlükteki ilk anlamını ve diş ipi kullanarak yaşayacağım. Diş hekimleri öyle öneriyor. Cumhurbaşkanı değiliz ki danışmanlarımız olsun, onlara danışalım. Başıma bir şey gelmeyecekse, ben bu danışman işini biraz saçma buluyorum. Cumhurbaşkanlarının danışmanları olacağına, danışmanlar kendisi Cumhurbaşkanı olsun, kimseye danışmak zorunda kalmasınlar. Kendi kararlarını kendilerine danışsınlar, kendileri yasasınlar, kendileri yürütsünler, kendileri yargılasınlar. Böyle kulaktan kulağa gibi ona danış buna danış biraz süreci yavaşlatıyormuş gibi geliyor bana. 

İÇ İŞLERİ BAKANI MI?

Haber merkezimize ulaşan bir son dakika bilgisine göre Sayın İçişleri Bakanımız Soylu, her şeyi bırakıp gazeteci olmak istediğini ilân etmiş. O zaman ben de her şeyi bırakıp İçişleri Bakanı olmak istiyorum. Yer değiştirelim bakanımızla. Yalnız kendimi de hemen gazeteci yaptım. Eheheh çaktırmayın;) Her neyse, İçişleri Bakanı olursam ilk icraatım misak-ı millî boyunca ülkenin etrafına aynadan duvarlar örmek olabilir. Böylece ne kadar dışa bakmaya çalışırsak çalışalım hep iç işlerine bakarız. Biraz kendimizle yüzleşiriz. Uzun zamandır yapmadığımız bir şey. Bu sayede ardı ardına işlenen kadın cinayetlerine kulaklarımızı tıkayıp “Türkiye’de cinayet oranı düştü” kabilinden mesnetsiz haberler yapmayı bırakırız, değil mi? Önce termik santrallerin bacalarına filtre takmamasını meclise sunup sonra kanun teklifini götüren partinin genel başkanı tarafından veto edilince şuursuz bir sevinç ve teşekkür gösterisine tutulmayız. Yahut sular altında bıraktığımız tarihimizi görmezden gelip öte yandan kadim ve köklü Osmanlı İmparatorluğuyla ilgili diziler çevirmeyiz belki. 

PADİŞAH OSMAN

Osmanlı demişken aklıma bir magazin haberi geldi, gelin biraz da magazin konuşalım. Diriliş Ertuğrul’dan sonra şimdi de Kuruluş Osman diye bir dizi başlamış. Dizinin baş karakteri Osman’a Fetih Sûresi’ni okutmuşlar, kimse beğenmemiş. Kurtlar Vadisi Memati öldüğünde gıyabında cenaze namazı kılan seyirci kitlesiyle bu seyirci kitlesi arasındaki uçurumları görebiliyor musunuz? Hiçbir şekilde inandırıcı gelmiyor onlara hiçbir şey. Valla doğruya doğru, bir dakikasını bile izlemedim dizinin. Ama sonuçta altı üstü bir dizi. Gerçek Padişah olan Osman oynamıyor o karakteri. Bir aktör oynuyor. Her şey bitti, bu kaldı tartışacak. Beğenmiyorsanız gidin bulaşık tableti reklâmı izleyin kardeşim, çok gerçekçi bir şekilde bulaşık makinasının içine giriliyor reklâmda, hiç yalan yok. Deterjan da çok iyi çok dokunaklı oynamış. Ev arkadaşlarıma da söyleyim hep beraber izleyelim en iyisi. Deterjanın poşetini açmadan makinaya koyuyorlar çünkü. Bakın arkadaşlar o şekilde yıkamaz. Olmaz yani. Gelin vazgeçin bu zengin alışkanlıklarınızdan. Marketteki en ucuz deterjan hangisiyse onu aldık, poşetini manuel olarak biz çıkartıyoruz. Mecbur, öğrenci olunca ne yapacaksın. 

ODAKLANABİLİRSEM...

Öğrencilik insana ıspanak bile yedirtiyor. Ucuzlamış hep iftiraya maruz kaldığı için. Bismillah dedik yedik vallahi hepimiz turp gibiyiz. Temel Reis’i ekmek parasından etmek için ıspanak üzerinde oynanan türlü oyunlar, alâvereler dalâvereler işte ortaya çıktı. Eğer sıkı bir Pazarola takipçisiyseniz, bu oyunları kimin oynadığını benim söylememe hiç ihtiyaç duymadan tahmin edersiniz. Aranızda sıkı bir Pazarola takipçisi olmayanlar da olabileceğinden, ben yine de söyleyeyim. Elbetteki şer odakları ve dış mihraklar. Nasıl bu kadar oyun oynayabiliyorlar çok şaşırıyorum ya. Adamlar öyle bir odaklanıyor ki, şer mer, başarılı oluyorlar. Odaklanabilsek biz de çok başarılı olacağız, ama millet olarak genel problemimiz bu bizim. Üzerine toz düşmüş fotoğraf makinası objektifi gibi bir türlü odaklanamıyoruz. Hele ben hiç odaklanamıyorum, şimdi de aklım final ödevlerime gitti. Neyse aklımın götürdüğü yere gitmek zorunda değilim ben Pazar keyfi yapıcam. Sizlere de keyifli pazarlar diliyorum efenim, haftaya görüşmek dileğiyle. Esen kalın!