Sosyal ve siyasî projeksiyonlar tuttuğumuz yüzyılımızın ihata alanında, pek de alışık olmadığımız ve zaman zaman doğrularımızı pekiştirme imkânı veren olayların gölgesine girmeden, yaklaşımlarımızı bugün de yazmaya devam edelim. Risâle-i Nur’dan anladığımız projeksiyonlara dönersek;
7- Bediüzzaman, hikmet ve şefkat esaslı bir hizmet düşüncesinin sabırla ve nur gösterilerek manevî yaraların tedavisinde etkili ilâç olacağını öngörür. “Siyaset topuzu”, yüzde seksen insanı şüphe ve korku duvarı içinde daraltır. Hakikatin nefes alamayacağı bir hal alır. Bu durumda kalplere hitap etmek zorlaşır.
İnsanlar, güven ve samimiyet aşılayan bir hizmet zemininde hidayet bahçesine girmek isterler. Siyasî boğuşmalar, haricî kuvvetlerin hakim olduğu dahilî cereyanlar ve buna karşı gibi görünen mukaddesat vurgulu siyasî denemeler, kaosun pençesinde ve bunalımın eşiğinde, hakikatin pak ve saf sunumunu gölgelemektedir.
Meşrûiyet alanı daraltılmış, psikolojik açıdan sıkıştırılmış ve yanlış yöntemler iliştirilmiş siyasî hareketlerin niyet ve amel boyutundaki şahsî/zâtî tutumları ile kurumsal ve siyaset sahnesindeki zafiyetini ayırt edici bir bakışı ortaya koyma zorunluluğu vardır.
Yoksa salâhat ile mahareti karıştırırız. O zaman da kısa metrajlı, tezgâhlanmış sahne oyunlarının etki dalgasından kurtulamayız. İşte bu yüzden, siyaset topuzu, siyasîlerin elinde kalmalı. Din ise mukaddes bir değer olarak korunmalı ve siyaset üstü bir yükseklikte kucaklayıcı olmalı.
İdeali yaşatmak, doğru olanı gerçekleştirmekle mümkün. Zamanı doğru okumak, siyasetin ehvenine razı olmayı iktiza eder. Çünkü mutedil ve teknik düzeyde hizmetkâr bir siyaset, toparlayıcı olur, germez ve gerdirmez.
Risâle-i Nur tarzı, tahakküm kadar, tahakkümü vesile eden dolaylı tahakkümlere kapı açacak kudsiyet gerekçeli tavır ve tutumlara da iltifat etmez, sıcak bakmaz. Risâle-i Nur, kendi konusunda bir ihtisas ve itikat alanına tahsislidir. İman ilmine dayalı şuur ve ferasetle, “bin yıldır teraküm etmiş” meselelere çare arar. Alışılmışın parçası veya isteyenin eklentisi değildir. Bunun farkını; talebelerinin, mensuplarının ve dostlarının dünyasında canlı ve komplekssiz yaşatır.
8- Risâle-i Nur, bu zamanda ehvenüşşer prensibini dikkate alır. Umumî bir hayrın, genel kabulün ve muhakkak maslahatın/kesin faydanın sağlanacağı umumî kaideleri önemser. Mecelle’deki “Hayr-ı kesir için şerr-i kalîl ihtiyar olunur” uygulamasını, sosyal hayatın kritik ve şuurlu tercihi olarak görür.
Kritik eşikte, doğru muhakemenin akl-ı selime emanet edeceği yüksek mesajlar, geçmişte cihanı saracak imparatorluğu doğurmuştu. Günümüzün daraltılmış, itilmiş, gerilmiş ve birbirine düşman kuvvetler hükmüne geçmiş sevgisiz diyaloglarını, çatışmacı kamplarını ve birbirini reddeden kutuplaşmalarını aşmanın tek yolu, birbirini anlayacak sağduyuyu hakim kılmaktır.
“Dostlarına mürüvvetkârâne, düşmanlarına sulhkârâne” olmak; ortak payda ihtiyacını, uzlaşma zeminini, muhabbet tohumlarını ve büyük fitneyi def etme basiretini tabana yayar.
Aksi halde güçlünün “zalim eli”, tuzakların sinsi siyaseti ve evrensel terörün izdüşümleri ile peydahlanan siyaseti dışlayan gerginlik senaryoları artar.
“Umumu elde edemeyen umumu da bırakmamalı” prensibi de bir kapı açıyor zihnimize. Yani “ya hep ya hiç” mantığı sağlıklı bir çözümü değil, radikal bir çıkışı doğurur. Aksülamel yapar. Dar kadro mantığı, “bizden olsun” siyaseti ve ideoloji yüklenmiş siyasî üslûplar, vatandaşa yapılmak istenen hayrı ve hizmeti de engeller.
Çatışmadan ve gerilimden medet ummayacaksak, değerler üzerinden siyaset yapmayacaksak ve siyaset dışı niyetlerin komplo teorilerine fırsat vermeyeceksek, mutedil bir yapı ile şümullü mesaj ve icraatların öne çıkması gerekir.
Başarısızlık, kifayetsizlik ve huzursuzluk; bir başka mazeretin gölgesinde veya bir mağduriyet psikolojisinin yedeğinde bizi muhakemeli düşünmekten alı koymamalı.
Bu çerçeve, daha ilmî bir zeminde izaha muhtaç ve genişletilebilir bir perspektiftir. Ancak kısmen açtığımız bu mevzu, ehven’üş şerrin bir tercih zaruretini ortaya koymaktadır.
Daha iyi, iyiye giden yolları tıkamamalı.
Yarın devam edelim.
13.06.2007
E-Posta:
[email protected]
|
