Hürriyet gazetesinin geçen haftaki Pazar ekinde “İslâmî kesimde ‘üstü Mekke, altı Paris’ tartışması” başlığıyla çıkan ve neredeyse iki tam sayfayı dolduran yazılar, son dönemdeki tesettür tartışmalarının yeni bir yansıması.
Yazılardan biri, iki yıldır internette dolaşan “Çeyrek tesettür gerçek tesettüre karşı” yazısı.
Bu yazıda tesettürün içinin boşaltıldığı belirtilirken, rencide edici ifadeler de kullanılıyor.
Risale Forum’dan Serdengeçti lâkaplı, yaşının 21 olduğunu söyleyen bir internet kullanıcısından aktarılan şu sözler ise, bu konuda da Risale-i Nur farkını ortaya koyuyor: “Kardeşlerim, hiç kusura bakmayın, ama ben bu yazıyı olumlu, müsbet ve hele hele de ’nur talebesine yakışan’ şekilde değerlendiremiyorum. Çünkü yazı çok fazla ’radikalistçe’ yazılmış ve ben bunu ’vazifemiz’ olan müsbet harekete uygun görmüyorum. Hafifmeşrep bayanları veya renkli başörtüsü takan her bayanı ’takva fukarası’ olarak ilân etmiş. Ne hakkı var böyle bir yargıya, Allah’tan başka kim bilebilir kimde takvanın olduğunu veya ne derece olduğunu?” (Hürriyet, 4.11.07)
Gerçek şu ki, her konuda olduğu gibi tesettürle ilgili tartışmaların da Risale-i Nur’daki nezih ve müşfik üslûp zemininde yürümesi lâzım.
Gerek risalelerde, gerekse önde gelen talebelerinin Üstaddan aktardığı hatıralarda bunun çok ilginç örnekleri var.
Bunlardan biri Gençlik Rehberi’nde yer alan ve “Bu zamanda zındıka dalâleti İslâmiyete karşı muharebesinde şeytan kumandasına verilen fırkalardan en dehşetlisi yarım çıplak hanımlardır” ifadesiyle bu çerçevede izahların yapıldığı “Bir mesele-i mühimme” bahsiyle ilgili olarak, Üstadın bilâhare koydurduğu not.
Müstehcenliğin tahripkâr sonuçlarının ve güzellik nimetine şükrün nasıl eda edileceğinin anlatıldığı bu bölümdeki ifadelerin hanımları incitebileceği endişesiyle kaleme alınan bu notta Üstad “Şefkat kahramanı olan hemşirelerimiz bu iki sayfadaki şiddetle meşgul olup müteessir olmasınlar” tavsiyesinde bulunuyor. (s. 32)
Bir başka örnek, Zübeyir Gündüzalp’in yine Üstaddan naklettiği şu şefkat yüklü beyanlar:
“Ahirzamanda taife-i nisa dine mühim hizmet yapacaklardır. Kendilerinin açık saçıklığa heves etmeleri onların fenalığından değil, zaife oldukları için, kendilerini himaye edecek bir kocaya sahip olabilmek gibi bir histen ileri geliyor. Ben kadınların müdafiiyim.” (Necmeddin Şahiner, Nura Adanan Bir Ömür: Zübeyir Abi, s. 165)
Bir diğer örnekse Ali İhsan Tola’dan:
Bediüzzaman, Denizli mahkemesinde beraat kararının çıkmasını sağlayan hakimlerden Hesna Şener’e, karardan bir süre sonra akrabası Tola ile selâm gönderiyor. Ama Tola, Hesna Hanım “açık saçık” diye gitmiyor. Üstad ikinci kez “Manevî evlâtlığıma kabul ettiğim Hesna’ya selâm söyle” diyor, Tola yine gitmiyor. Üstadın üçüncü söyleyişinde “farz oldu” diye gidip selâmı ilettiğinde Hesna Hanım “Ona lâyık olabildik mi?” diye ağlıyor. Görüşme sonrası Üstad, Tola’ya “Ne o, Hesna tesettürsüz diye darılıyor muydun?” diye takılıyor. (İhsan Atasoy, Kulluğu İçinde Bir Sultan: Tahirî Mutlu, s. 83-4)
Tesettür uğruna hapis yatan bir Üstaddan sâdır olan bu tavır çok mânâlı ve düşündürücü.
Ve şefkat eksenli müthiş bir hizmet dersi...
11.11.2007
E-Posta:
[email protected]
|
