"Gerçekten" haber verir 18 Eylül 2008
Anasayfam Yap | Sık Kullanılanlara Ekle | Reklam | Künye | Abone Formu | İletişim
ASYA'NIN BAHTININ MİFTAHI , MEŞVERET ve ŞÛRÂDIR

Eski tarihli sayılar

Görüş, teklif ve
eleştirilerinizi

adresine bekliyoruz.
 


Süleyman KÖSMENE

Vesvese üzerine



Vesvese üzerine

18.09.2008

E-Posta: [email protected]




Şaban DÖĞEN

Sağ elin verdiğini bilmeyen sol el



Sağ elin verdiğini bilmeyen sol el

18.09.2008

E-Posta: [email protected]




M. Latif SALİHOĞLU

Rizeli âlimlerin medrese isteği



Rizeli âlimlerin medrese isteği

18.09.2008

E-Posta: [email protected]




Raşit YÜCEL

Vasiyet



Vasiyet

18.09.2008

E-Posta: [email protected]




Mehmet KAPLAN

Akşam vakti, balkonlardan gelen kaşık-çatal sesleri...



Akşam vakti, balkonlardan gelen kaşık-çatal sesleri...

18.09.2008

E-Posta: [email protected]




Mustafa ÖZCAN

Ana akımın kahramanı



Ana akımın kahramanı

18.09.2008

E-Posta: [email protected]




Faruk ÇAKIR

Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı, Ankara



Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı, Ankara

18.09.2008

E-Posta: [email protected]




Kazım GÜLEÇYÜZ

Ders kitabı skandalları



Ders kitabı skandalları

18.09.2008

E-Posta: [email protected]




Abdil YILDIRIM

Acıkmak güzeldir



İftar vakti, soframızdaki leziz yemekleri ve nefis tatlıları iştahla midemize indirirken, ne kadar büyük bir zevk alırız.

Hani “Midemiz bayram etti” deriz ya. Gerçekten her iftar vakti oruçlu insan için bir bayram vaktidir. Bu vakitte hem mide bayram eder, hem de kalp ve ruh bayram eder. Peygamber Efendimiz (asm) de bu hâli, şu hadis-i şerifi ile ifade etmiştir: “Oruçlunun iki sevinci vardır, birisi iftar zamanı duyduğu sevinç, birisi de Rabbine kavuştuğu zaman duyduğu sevinç.” İnsan açlığı sayesinde iftar vaktinin sevincini yaşayabilir. Akşama kadar aç ve susuz kalan mide için, bir dilim kuru ekmek, bir bardak su, dünyanın en leziz yemeğinden ve içeceğinden daha tatlı gelir. Tok olduğu zaman hiç tat ve lezzet almadığı yiyeceklerin ne kadar lezzetli olduğunun farkına varır. Açlığın verdiği lezzet, hiç bir lezzete değişilmez.

Bize bu lezzeti yaşattığı için acıkmak güzeldir.

Her iftardan sonra açlığın tadı damağımızda kalmıyor mu? Yedikçe iştahımız azalıyor, doyduğumuz zaman ise artık yemekten zevk almaz hale geliyoruz. Halbu ki aç iken ne kadar zevk ve iştahla yemek yiyorduk, “kuvve-i zâikamız” yemekten ne kadar zevk alıyor, midemiz ne kadar mutlu oluyordu.

Dilimize ve damağımıza zevk ve lezzet verdiği için acıkmak güzeldir.

Acıkmak, tat alma duygumuzun sürekli olarak nimetlerden zevk almasını ve tatmin olmasını sağlayan bir araçtır. İnsan günde beş altı öğün yemek yese, her seferinde dil ve damak bundan hissesini alır. Yani açlık tekerrür ettikçe, iştah da tazelenir. Açlık olmasaydı beslenmek bir angarya haline gelecek, beslenme zamanları ruha ve kalbe ağır bir yük yükleyecekti.

Beslenmemizi bir angarya ve bir azap olmaktan çıkardığı için açlık güzeldir.

Vücut fabrikamızın işleyişi için acıkmaya ihtiyacımız var. Açlık duygusu, bedenimizin beslenmeye ihtiyacı olduğunu bildiren bir alarm zilidir. Hani “Karnım zil çalıyor” deriz ya. İşte bu zil sesi, “Benim beslenme zamanın geldi, dokularıma lâzım olan gıdaları gönder” diye yapılan bir uyarıdır.

Vücut fabrikamızın işleyişine katkıda bulunduğu için acıkmak güzeldir.

Acıkmak olmasaydı, bu kadar çeşitli nimetlerin lezzetlerini nasıl tadacaktık? Elmanın, şeftalinin, incirin, üzümün, hurmanın ve diğer meyvelerin, ayrı ayrı olan tat ve kokularının nasıl farkına varacaktık? Nimet, insana lezzet verdiği zaman nimet olur. Açlık duygusu olmasaydı, bu kadar güzel ve hoş olan yiyecek ve içecekler, bizim için nimet olmaktan çıkacaktı. Kıymetleri bilinmeyecekti.

Nimetlerin kıymetini bildirip şükre sebep olduğu için acıkmak güzeldir.

Acıkmak, insanın insânî boyutunu öne çıkartan bir vasıtadır. İnsanları sevmeye ve halden anlamaya bir vesiledir. Çevremizdeki insanların hepsi her zaman tok gezmiyorlar. Belki en yakınımızdaki bir aile aç ve perişan durumda ama bizim haberimiz yok. Haberimiz olsa da, onların açlığı bizi pek ilgilendirmiyor. Çünkü “tok acın halinden anlamaz”. İşte bizim de bir süre aç kalmamız, çevremizdeki aç insanların neler yaşadığını yaşayarak anlamamızı sağlayacak, merhamet ve şefkat duygularımızı harekete geçirecektir. Toplumda yardımlaşma ve dayanışmaya sebep olacaktır.

Bize bahşedilen nimetleri başkaları ile paylaşmanın mutluluğunu yaşattığı için, acıkmak güzeldir.

Acıkmanın güzelliklerini saymakla bitiremeyiz. Bize bu güzellikleri yaşatıp bu zevkleri tattırdığı için Ramazan’a ne kadar teşekkür etsek azdır.

18.09.2008

E-Posta: [email protected]


 
Sayfa Başı  Yazıcıya uyarla  Arkadaşıma gönder  Geri



 
GAZETE 1.SAYFA

Bütün yazılar

YAZARLAR

  Abdil YILDIRIM

  Ahmet ARICAN

  Ahmet DURSUN

  Ahmet ÖZDEMİR

  Ali FERŞADOĞLU

  Ali OKTAY

  Atike ÖZER

  Cevat ÇAKIR

  Cevher İLHAN

  Davut ŞAHİN

  Elmira AKHMETOVA

  Fahri UTKAN

  Faruk ÇAKIR

  Fatma Nur ZENGİN

  Habib FİDAN

  Hakan YALMAN

  Halil USLU

  Hasan GÜNEŞ

  Hasan YÜKSELTEN

  Hüseyin EREN

  Hüseyin GÜLTEKİN

  Kadir AKBAŞ

  Kazım GÜLEÇYÜZ

  Kemal BENEK

  M. Ali KAYA

  M. Latif SALİHOĞLU

  Mehmet C. GÖKÇE

  Mehmet KAPLAN

  Mehmet KARA

  Meryem TORTUK

  Mikail YAPRAK

  Murat ÇETİN

  Mustafa ÖZCAN

  Nejat EREN

  Nimetullah AKAY

  Osman GÖKMEN

  Raşit YÜCEL

  Rifat OKYAY

  Robert MİRANDA

  Ruhan ASYA

  S. Bahattin YAŞAR

  Saadet BAYRİ

  Saadet TOPUZ

  Sami CEBECİ

  Selim GÜNDÜZALP

  Semra ULAŞ

  Suna DURMAZ

  Süleyman KÖSMENE

  Vehbi HORASANLI

  Yasemin GÜLEÇYÜZ

  Yeni Asyadan Size

  Zafer AKGÜL

  Ümit KIZILTEPE

  İslam YAŞAR

  İsmail BERK

  İsmail TEZER

  Şaban DÖĞEN

  Şükrü BULUT

Sitemizle ilgili görüş ve önerileriniz için adresimiz:
Yeni Asya Gazetesi Gülbahar Cd. Günay Sk. No.4 Güneşli-İSTANBUL T:0212 655 88 59 F:0212 515 67 62 | © Copyright YeniAsya 2008.Tüm hakları Saklıdır