Bizler de kesebiliyorsak kurbanımızı kendimiz kesmeli, kesemiyorsak vekâlet vererek ehil birine kestirmeliyiz. Sonra da usûlüne uygun bir şekilde dağıtmalıyız.   

Kurban ibadeti, Allahın emri ve Peygamberimizin (asm) sünnetidir. Bir âdet değil, ibadettir. Âdet; bir topluluk içinde öteden beri uyulan ve uygulanan kurallardır. 

Hakikat; dinde Allah’ın emrini O’nun rızasına uygun yerine getirmektir. 

Hikmet; dinde bir ibadette hasıl olan maddî ve manevî faydalardır. Allah’ın kullarına ikramıdır. İbadette aslolan hakikata uygun davranmaktır. 

 Namazını kılmak ibadettir. Sağlık açısında elde edilen faydalar hikmettir. 

Sabah namazının farzını iki rekât yerine üç veya dört rekât, akşam namazını üç rekât değil de dört veya iki olarak kılarsak namaz geçersiz olur. İşin mantığına ve hikmetine bakıldığında fazlalık doğru olsa da hakikata uygun olmadığı için geçersizdir. 

Kısaca hakikat; kalp, vicdan, akıl ve toplumun genel kabulü ile değil; Kur’ân, sünnet ve adâba uygunluktur. 

Kurbanda et dağıtmak, fakiri sevindirmek, birliği sağlamak, muhabbeti arttırmak, yakınlaşmak ve benzeri güzellikler birer hikmettir. 

Kurban, Cenab-ı Hakk’a manen yaklaşabilmek için kurban niyetiyle, kurbanlık şartlarını taşıyan bir hayvanı boğazlamaktır.  

Hanefi Mezhebi’ne göre; hür, mukim, Müslüman, zengin olan kimse için vaciptir. Zenginden maksat, temel ihtiyaçlarından başka arttıcı, çoğalıcı olsun olmasın, en az iki yüz dirhem gümüş miktarı mala sahip olan kimsedir.

Şafii Mezhebi’ne göre Kurban, Sünnet-i Müekkededir. (Şafiî Mezhebi’nde sünnet-i müekkede vacip hükmündedir) 

Resûlü Ekrem (asm) hakkında vaciptir. 

Tirmizi şöyle rivayet etmiştir: “Ben kurbanı kesmekle emrolundum. Fakat sizin için sünnettir.” 

Kurbanın şartları: 

Kesilen kurbanın deve, sığır, manda, koyun veya keçi olmasıdır. 

Eti azaltan ayıplardan hali olmasıdır. Kör, topal, uyuz, çok az otlayan, çok zayıf ve hasta, kulağı, kuyruğu, memesi, dili, (hepsi veya bir kısmı) kesik olan, dişleri (hepsi veya çoğu) dökülmüş olan hayvan kurban olamaz. 

 Hastalığı az, gece görmeyen, kulağı yarılmış veya delinmiş, boynuzu olmayan veya kırık olan, yaratılışça memesi olmayan hayvanın kurban olmasında beis yoktur. 

 Kurban kesiminin ilk vakti, Kurban Bayramı’nın birinci günü, güneş çıktıktan sonra, hafif iki rek’ât namaz kılınıp kısa iki hutbe okunacak kadar bir zaman geçtikten sonra başlar, bayramın dördüncü günü, güneşin batışına kadar devam eder. Gece vaktinde kurban kesmek caiz ise de mekrûhdur. 

Kurban kesecek olan kişi niyet etmelidir. Niyetin kurbanın kesileceği zamanda getirilmesi mecburî olmayıp ondan evvel de getirilirse kâfidir. 

Koyun ve keçi ancak bir kişi için kesilir. İki kişi için kesilirse sadâka sayılır. Deve ve sığır yedi kişi için kesilebilir. 

Kurban sahibi, kesmesini biliyorsa, bizzat kesmesi daha efdaldır. Bilmezse, bilen bir kimseyi tevkil edip kestirir.