Dünkü makalemizde Hz. Musa’nın (as) Firavunla olan mücadelesine yer vermiş, bugün de devam edeceğimizi belirtmiştik.
Hz. Musa’yla (as) Hz. Harun Firavun’a Allah’ı anlattılar, Onun sonsuz kudret ve hikmetlerinden örnekler verdiler. Hz. Musa (as) asasını yere bırakınca yılan oldu, elini koynundan çıkardığında nur saçmaya başladı. Adamlarıyla istişare eden Firavun, onun bir sihirbaz olduğunu iddia etti, tavsiye üzerine memleketindeki bütün sihirbazları toplattı. Sihirbazların attıkları ipler birer küçük yılan olmuştu. Hz. Musa (as) asasını yere bıraktığında ise koca bir yılan olup sihirbazların yılanlarını bir bir yuttu. Yaptıkları sihirlerin bozulmayacağına inanan sihirbazlar Hz. Musa’nın (as) yaptığının bir sihir olmadığını, olamayacağını kesinlikle anlamışlardı.
Bunun üzerine sihirbazların hepsi birden hemen oracıkta iman edip secdeye kapandılar. “Âlemlerin Rabbi olan Musa ve Harun’un Rabbine iman ettik” dediler.
Buna müthiş derecede bozulan Firavun, sihirbazları çaprazvârî hurma ağaçlarına asacağını söylese de iman eden sihirbazlar buna aldırmadılar. Firavun, İsrailoğullarının erkeklerini öldürüp kız çocuklarını hayatta bırakma kararı aldı. “İsrailoğulları Musa’ya, ‘Sen bize gelmeden önce de eziyete uğramıştık, geldikten sonra da’ dediler. Musa ise, ‘Umulur ki Rabbiniz düşmanınızı helâk eder de yeryüzünde onların yerine sizi hâkim kılar,’ dedi. ‘Tâ ki sizin nasıl ameller yapacağınızı böylece ortaya çıkarsın.’”1
Cenâb-ı Hak Mısır halkını arka arkaya çeşitli musibetlere uğrattı. Her defasında Hz. Musa’ya (as) gelip düzeleceklerini söyleyip kurtulmaları için duâ istediler. Hz. Musa (as) duâ etti, kurtuldular. Ancak bunlar onların yola gelmelerine yetmedi. Bu durumu Kur’ân-ı Kerim, “Üzerlerine azap çökünce, ‘Ey Musa, sana verdiği peygamberlik hürmetine bizim için Rabbine duâ et,’ derlerdi. ‘Eğer üzerimizden azabı kaldırırsan elbette biz sana iman eder ve İsrailoğullarını seninle beraber göndeririz’” dediklerini anlatır. Cenâb-ı Hak buyurur ki: “Helâkleri için tayin ettiğimiz vakte kadar onlardan azabı kaldırdığımızda ise, sözlerinden dönüverirlerdi.”
Zulmedenlerin sonu hakkında ise şöyle buyurur: “Biz de, âyetlerimizi yalanlayıp onlara aldırış etmemekte ısrar ettikleri için onları denizde boğarak cezalarını verdik.
“Onların işkencesi altında horlanıp ezilenleri de, o toprakların pek çok bereketler ihsan ettiğimiz doğusuna ve batısına sahip kıldık. Sabretmelerine karşılık, Rabbinin İsrailoğullarına verdiği güzel vaad böylece yerine gelmiş oldu. Firavun ile kavminin yaptıkları binaları, köşkleri, sarayları ve yetiştirdikleri bağları ve bahçeleri ise harap ettik. İsrailoğullarını sağ salim denizden geçirdik.”2
Başka bir surede Kur’ân, Firavun ve askerlerinin haksız yere büyüklük tasladıklarını ve Allah’ın huzuruna dönmeyeceklerini sandıklarını belirtir, “Biz de onu ve askerlerini yakalayıp denize attık. Şimdi bak, zalimlerin akıbetleri nice olmuştur!” buyurarak bu akibetlerini anlatır.3
Demek Allah mazlumların, ezilmişlerin yanındadır. Zalimlere er geç gerekli cezalarını vermektedir.
Şimdi insaf ve vicdan sahipleri karar versin: Çoluk çocuk demeden attıkları bombalarla nice masum insanın hayatlarına kasteden İsrailliler bugüne kadar yaptıklarıyla acaba Hz. Musa’nın (as) tarafında mı, yoksa Firavun safında mı yer alıyorlar?
Dipnotlar:
1- A’raf Suresi: 129. 2- A’raf Suresi: 134-138. 3- Kasas Suresi: 39-40.
01.01.2009
E-Posta:
[email protected]
|
