Click Here!
      "Gerçekten" haber verir 15 Ocak 2007

Eski tarihli sayılar

Görüş, teklif ve
eleştirilerinizi
[email protected]
adresine bekliyoruz.
 

Nimetullah AKAY

Güzellikleri paylaşabilmek



Konuşmak, biz insanlar için büyük bir nimettir. Özene bezene seçtiğimiz kelimelerle, kalbleri en güzel bir şekilde fethedebilecek cümlelerle karşımızdaki insanlara çok güzel şeyler anlatabilme imkânımız vardır. Yeter ki dağarcığımızda bir şeyler bulunsun. Yeter ki hayatımızı inandığımız değerlerle süslendirebilelim ve inancımızdan aldığımız huzuru başka insanlarla paylaşma gereğine inanalım.

Uğruna çaba göstermemiz gereken bir inancımız varsa ve biz inancımızın mesajlarına tam güveniyorsak, düşüncelerimizi başkalarına aktarmaktan kesinlikle çekinmememiz gerekir. Bu durum aynı zamanda bizim için bir görevdir. Zira güzelliğine ve hak oluşuna inandığımız, insanlara huzur getireceğine iman ettiğimiz inancımızı başkalarına anlatıp, hemcinslerimizi de zamanın karanlıklarından ve insanlığa yakışmayan, insanı hayvanlardan bile aşağı derekelere düşüren yaklaşımlardan kurtarmaya çalışmamız gerekir.

İnancı konusunda tereddüdü olmayan insanlar, olabildiğince insanlarla diyalog kurup onlarla sohbet kurma imkânını elde etmek isterler. Çünkü onlar inançlarından ve dolayısıyla kendilerinden emindirler. Konuşmakla ve görüş alışverişinde bulunmakla bir şey kaybetmeyeceklerini bilmektedirler.

İnsanlarla diyalog içinde olmanın inançlı insanlar için çok avantajları bulunmaktadır. İnanan insanlar diyalog ortamlarında konuşmalarıyla anlatamadıkları inançlarının güzelliklerini, yaşayarak beden diliyle de çevresindeki insanlara ifade etme imkânına sahiptirler. Bu durum kimsenin engelleyemeyeceği bir anlatım tarzıdır.

Olabildiğince insanlarla barış içinde yaşamanın, insanlığın huzur ve sükûnu açısından büyük yararlar ihtiva ettiğini, Peygamber Efendimizin (asm) gayr-i müslimlerle yaptığı antlaşmalardan anlayabiliriz. O, silâh zoruyla değil, konuşarak dinini yaymaya çalışmıştır. Yüce Peygamber öncelikle Medine’deki Yahudilerle barış içinde yaşamak istemiştir. Buradaki diyalogları bozan ve anlaşmalara ihanet edenler her zaman müşrikler ve Yahudiler olmuşlardır.

Resûlullah’ın (asm) Hudeybiye’de müşriklerle yaptığı anlaşma da, İslâm’ın barış ortamlarında daha fazla yayıldığını göstermektedir. Rehber-i Ekmel olan Resûl-i Kibriya bütün davranışlarıyla insanların gönlüne hitap etmiş, zorlamanın İslâm’da var olduğunu gösteren hiçbir davranışın içine girmemiştir. O zaman biz Müslümanlar neden diğer inanç sahipleriyle iletişim kurmaktan korkalım ki?

Peşinen, başka dinlere ve inançlara mensup olan insanlarla diyaloğa karşı olan ve diğerleri ile hep düşmanlık duyguları içinde ilişkilerini devam ettirmek isteyen Müslümanların Peygamber-i Zişanın hayatlarını iyi bir şekilde okumaları gerekir. O yüce Önderin hadislerini iyi tetkik etmeleri gerekir. Böyle yaptıkları takdirde göreceklerdir ki, inancına sımsıkı sarılı olan ve dininin bütün mesajlarını zerrelerine kabul ettirmiş olan Müslümanlar, başka inançlardan olan insanlarla iyi ilişkiler içinde olmaktan her zaman kazançlı çıkacaklardır.

Dininin hükümlerine yabancı olan veya inancının mesajlarıyla başkalarının akıl ve kalbine hitap edemeyen insanlar elbette kendilerinden emin olamazlar ve her zaman insanlarla görüş alış verişinden kaçınırlar. Böyle insanlar körü körüne inanmışlardır. Böyle insanlar akıllarını kullanmaya başladıkları zaman inanç dünyalarında değişikliklere gitmek zorunda kalacaklardır.

Biz Müslümanlar olarak, inancımızı diğer insanlara anlatmanın ne kadar büyük ehemmiyet arz ettiğini bilmemiz gerekmektedir. Zira inandığımız değerler cihanşümuldur. Yeryüzündeki bütün insanların İslâm inancına şiddetle ihtiyacı bulunmaktadır. Kendi duygularımızla hareket edip İslâmın yüce ahlâkî değerlerini diğer inançlardan olan insanlara iyi bir şekilde aktarabilecek zeminler ihdas etmezsek, büyük bir vebal yüklenmiş olacağız. İslâm’ın yüce hakikatlerine perde olmak ve onları ihtiyacı olan insanlara güzel bir şekilde aktarmamak tüylerimizi diken diken etmelidir.

Halis duygularla değil de, siyasî tarafgirliklerle meselelere yaklaşan insanlara âlet olursak bizlere çok yazık olacaktır. Maddî menfaatlerin olduğu yerde ihlâs ve samimiyetin olmayacağını da unutmamamız gerekir. Hâsılı, Hakta sebat etmeli ve yanlışlardan ise tez elden dönme iradesini gösterebilmeliyiz.

15.01.2007

E-Posta: [email protected]


 
Sayfa Başı  Yazıcıya uyarla  Arkadaşıma gönder  Geri


Önceki Yazıları

  (09.01.2007) - Kazanmak niyetiyle kaybetmek

  (08.01.2007) - Duygular yaşanabilmeli

  (02.01.2007) - Hedefler

  (01.01.2007) - Kendimiz ve çevremiz

  (26.12.2006) - Zihinlerdeki karmaşa

  (25.12.2006) - Zamanın bitmeyen fitneleri

  (18.12.2006) - Kaleme yemin olsun

  (12.12.2006) - Tabular ve tabucular

  (11.12.2006) - Sadece dünya için çalışanlar

  (05.12.2006) - İman zaafı en büyük mesele

 

Bütün yazılar

YAZARLAR

  Abdil YILDIRIM

  Abdurrahman ŞEN

  Ali FERŞADOĞLU

  Ali OKTAY

  Cevat ÇAKIR

  Cevher İLHAN

  Davut ŞAHİN

  Faruk ÇAKIR

  Gökçe OK

  Habib FİDAN

  Hakan YALMAN

  Halil USLU

  Hasan GÜNEŞ

  Hasan YÜKSELTEN

  Hülya KARTAL

  Hüseyin EREN

  Hüseyin GÜLTEKİN

  Hüseyin YILMAZ

  Kazım GÜLEÇYÜZ

  M. Ali KAYA

  M. Latif SALİHOĞLU

  Mahmut NEDİM

  Mehmet KARA

  Meryem TORTUK

  Metin KARABAŞOĞLU

  Mikail YAPRAK

  Murat ÇETİN

  Murat ÇİFTKAYA

  Mustafa ÖZCAN

  Nejat EREN

  Nimetullah AKAY

  Raşit YÜCEL

  S. Bahaddin YAŞAR

  Saadet Bayri FİDAN

  Sami CEBECİ

  Sena DEMİR

  Serdar MURAT

  Süleyman KÖSMENE

  Vehbi HORASANLI

  Yasemin GÜLEÇYÜZ

  Yasemin Uçal ABDULLAH

  Yeni Asyadan Size

  Zafer AKGÜL

  Zeynep GÜVENÇ

  Ümit ŞİMŞEK

  İslam YAŞAR

  İsmail BERK

  Şaban DÖĞEN


 Son Dakika Haberleri
Kadın ve Aile Dergisi Çocuk Dergisi Gençlik Dergisi Fikir Dergisi
Ana Sayfa | Dünya | Haberler | Görüş | Lahika | Basından Seçmeler | Yazarlar
Copyright YeniAsya 2004