MEKKE — İnsanlar bir kez gittikleri bir yere, tekrar tekrar yeniden neden giderler, neden gitme isteği duyarlar diye içimden geçmiyor değildi.
Ama bu sorunuz ancak Kâbe’de cevabını buluyor. Yoksa anlamıyor insan. Şimdi ben de anlıyorum ki, seneye ilk işim, yeniden Kâbe’ye gelmek için yollar araştırmak. Duâlar almak. Çaba içinde olmak.
Bir vesile bulsam da yeniden görüşsek, buluşsak Kâbe’yle.
Artık gündem bu.
Bu bir kara sevda.
***
“Dünyada en güzel siyah nedir?” dense, başka bir cevabı yok.
Bu, en güzel siyah.
Bu, en güzel eğitimci.
Kâbe’deysen, tavaftaysan, namazdaysan mesele bitiyor. İşte en muhteşem nefs terbiyesi programı bu.
Gerisi hikâye.
Kulun Rabbiyle birliğinden öte bir şey var mı?
Yönelinen bir şey, Kâbe.
Etrafında dönülüp durulan şey. Aranılan şey. Sevilen şey. Aşık olunan şey. İnsan için fıtrî çekim alanı. Çünkü orada O’nun (cc) tecellisi var.
Orada binler, yüz binler tecellî var.
Orada birebir kuluyla Rabbinin görüşmesi var.
Orada insan, Rabbinin misafiridir.
Orada Ev Sahibi var.
Orada bir kudret var.
Orada bir cazibe var.
Onun için baktıkça bakası geliyor insanın.
Kul için, bakması da bir ibadet Allah’ın beytine.
Ev burası.
Allah’ın evi.
Allah’ın isimleriyle tecelli ettiği mekân.
Yaratan’ın kullarını dâvet ettiği bir belde.
Bu bir kara sevda.
Yakınlaştıkça yakan bir şey.
Dokunulduğunda duyguların boşaldığı, hıçkırıklara tutulduğunuz ifadesi güç cazibe.
Hele de cennetten bir taş olan, Hacerü’l-Esved.
Bakın o da bir siyah.
Bakın o da bir cazibe kaynağı.
İnsanlar ona dokunmak için ne zorluklara, güçlüklere, tehlikelere katlanıyorlar.
Ezilme tehlikesine karşı insanın kendini tutamadığı bir çekim alanı.
AFRİKALI KARDEŞLERİMİZLE...
Çadlı İsa Ali kardeşimiz, çok güzel Kur’ân okuyor.
İsa kardeşimizle tanışır tanışmaz hemen elimdeki kâğıdı aldı ve kendi el yazısı ile telefonunu yazdı. Şu an böyle onlarca Müslüman ülkeden, mü’min kardeşlerimizin telefonları mevcut. İsteyenler olursa neden hemen bir bağlantıya geçilmesin. Hani meselâ bir kardeşimiz diyebilir ki: ‘Sen tanışmışsın, telefonunu almışsın, ben de o kardeşlerimize bir İngilizce Külliyat göndereyim’, buna kim mani olabilir, değil mi?
Onun için ‘Gittik, görüştük, tanıştık, fotoğraflar çektik, hatıralar oluşturduk...’ değil, bu yetmiyor, bu hatıraların, bu gelişmelerin devam etmesi lâzımdır.
İsa Ali kardeşimizde bir güzel konu da, secdesi idi. Secdeye kapandığında, Rabbi ile oldukça farklı duygu alış verişi yaşadığı belli idi. Çünkü secdeye kapandığında neredeyse, hayata dönmeyi unutuyordu. Onunla namaz esnasında aynı seccadeyi paylaştık. Kendisinin seccadesini... Ne güzel bir paylaşım.
Bir kardeşle daha böylece tanışmış oluyorduk...
UMRE GÜNLÜĞÜ
SEBAHATTİN YAŞAR
syasar33@yahoo.com