İnsanlık tarihinin en iyi resimlerinden birisi kabul edilen Mona Lisa için 1503 yılında çalışmaya başladığı söylenen Leonardo da Vinci, bu resmi tamamladıktan sonra hiç yanından ayırmamış, tüm seyahatlerinde yanında götürmüştü. Vincent Willem van Gogh, (1853-1890) çok değerli manzara resimleri arasında “Ayçiçekleri” meşhurdur. Hiç şüphesiz, “Bu resimleri siz yapmadınız” veya “Bunların hiçbir değeri yok, basit resimler işte!” demek, hem hakaret, hem iftira, hem yalandır. Ve hiç kimse, bu resimlerin kendi kendine meydana geldiğini, tabiatın tesadüfen yaptığını ve sebeplerin meydana getirdiğini iddia edemez. Eden olursa, deli diye tımarhanelik olduğuna hükmedilir!
Veya, lokantalar zincirine sahip cömert birisi; hergün iki öğün yüzlerce kişiyi şahane yediriyor-içiriyor. Onlar, “Hayır, bize bu yemekleri patron değil, garsonlar veriyor, onlara minnettar olur, teşekkürümüzü onlara yaparız!” dese, ahmakçasına bir karar değil mi?
Ayçiçeği veya Mona Lisa resimlerinin bir ressamı, san'atkârı var da; onların üç boyutlu, renkli, canlı, ruhlu hakikilerinin yaratanı yok mu?
İşte, kâinatın Sahibini inkâr, eblehçesine ve nankörcesine, dehşetli bir durum, müthiş bir yalan, kâinat çapında bir iftiradır. Halık, Sâni’ (Sanatkâr), Hakim, Kerim, Rezzak olan Yaratıcı, kâinatı yokluk karanlıklarından çıkararak muhteşem bir saray gibi yarattı. Tüm varlıklara her an çeşitli nimetler ikram ediyor; yediriyor, içiriyor, besliyor! İnsan, “Hayır, bu kâinatı yaratan, şu yiyecekleri ikram eden biri yok; (garsonlar) sebepler veya tabiat yaratıyor!” dese, yukarıdaki iddialardan daha aptalca ve nankörce değil mi?
İnsan; Allah’ın varlığı ve birliğine sayısız aklî/mantıkî, ilmî deliller; varlıklar adedince belgeler; ikramlar, rızıklar sayısınca göstergeler; sergiler/mevsimler sayısınca bürhanlar varken, neden ve nasıl inkâr ediyor? Bunun çok çeşitli sebepleri vardır: * Cehalet. * Ele geçirememek. * İnanmak istememek, inkâr ile kolaycılığa kaçmak. * İnat: Aslında gerçeği bilirler, ama, duygularına mağlup olurlar ve inkâr ederler. Ebu Cehil, akıllı idi, ama, inadından inkâra saptı. * İlgilenmemek. * Mesuliyetten ve görevden kaçmak. * Nefsine, şeytana mağlûp olma, inkârcı çevresine uyma.
Gerçekten de inkâr eden insan, kendisine yazık ediyor. Çünkü, inkârı, Allah’a zarar vermiyor, gerçek değişmiyor! Ancak, inkâr eden, kendi dünyasını berbat ve sonsuz hayatını mahvediyor!
27.03.2007
E-Posta:
[email protected] [email protected]
|
