Kitapla ilgili tahlilimize geçmeden önce birkaç hususî düşüncemizi paylaşmak isteriz. Şöyle ki:
Bildiğiniz gibi, Yeni Asya Medya Grubu’na ait “Bizim Aile” dergisinin yayın koordinatörü ve gazetemiz “Yeni Asya” yazarlarından Yasemin Güleçyüz, velud bir kalem işçisi. Hatırlayacaksınız, 22 Mayıs 2011 tarihli ve “Seri yazılar, yayınev(ler)i için mühim bir kaynak” başlıklı yazımızda, onun gazetemizde yayınlanmış bir seri yazısının—“Tesettür Risâlesi Keşfedilirken”—kitaplaşmasını görmek istediğimizi ima etmiştik. O yazıyı kaleme aldığımız sıralarda, yazarın ikinci seri yazısı, yani “Şefkat Kahramanları,” kitaplaşmak üzere yayına hazırlanıyordu çok şükür!
Bir de, lâf aramızda, Nur Talebelerini konu alan şahıs odaklı müstakil biyografilerden ziyade, birçok şahsı içine alan karma biyografileri seviyoruz! Çünkü bu türde “gereksiz” detaylar yerine özet tesbitlere yer veriliyor ki, bu metot, adı geçen şahsı içinde bulunduğu hâl ve şartlarda daha iyi algılamamıza yol açarken diğer isimlerle “karşılaştırma/mukayese” imkânı da sağlıyor.
Dolayısıyla, “Şefkat Kahramanları” adlı işbu çalışmanın, muhterem İslâm Yaşar’ın “Nur Talebeleri/Güneşin Renkleri” isimli çalışmasının bir benzeri, hattâ tamamlayıcısı olduğu düşünülebilir. Orada biri hariç tamamı erkek Nur Talebeleri tanıtılıyorken, burada da onların hanım muadilleri anlatılıyor.
(Yeri gelmişken, kitaba “Şefkat Kahramanları” ismi yerine “Hanım Nur Talebeleri” isminin konması gerektiğini düşündüğümüzü kaydedelim! Tıpkı “Nur Talebeleri” kitabında “Güneşin Renkleri” nitelemesinin geçtiği üzere, bu kitapta da vasıflandırma olarak “Şefkat Kahramanları” ibaresi kullanılsa daha iyi olurdu...)
Bizce “hususî”(!) bahisleri burada kapatıyor ve bu yazının mevzuu olan kitaba geri dönüyoruz.
İncelediğimiz eserde, Üstad Bediüzzaman’ın “hemşirelerim” diye hitap ettiği manevî kız kardeşleri, yani tam 33 Hanım Nur Talebesinin tarihçe-i hayatları aktarılmış. İşte, o mübarek nesil: Asiye Mülazımoğlu; Ulviye Hanım; Saniye Çolakgil; Lütfiye Hanım; Hacer, Zehra ve Aliye Hanımlar; Hatice Yıldız, Fatma Aydoğdu Ural; Hesna Şener; Sevim Morgül ve Fethiye Çalışkan; Firdevs Söker; Şahide Yüksel; Nuran Durgut; Sıddıka Kartal; Zeynep Eskiköy; Bedriye Eskicuma, Kadriye Müftüoğlu, Zehra Dülek, Münire Özdemir, Kezban Tokpınar, Ümmühan Ünlü, Ülker Ural, Raziye Özaydın, Hatice Saadet Tola, Emine Tola, Hesna Bayhan, Nafiye Başyiğit, Emine Sungur, Şükran Akidil, Şükran Demirel ve Naile Özer...
Sonuncusu hariç hepsi de, Bediüzzaman’ın “Yeni Said” ve “Üçüncü Said” devrelerine yetişmiş, onunla ayaküstü de olsa görüşüp onun duâsını almış mübarek anneler, ablalar. Kısacası, Kastamonu, Denizli, Afyon ve Emirdağ, Isparta, Eskişehir, İstanbul ile Manisa Nurcularının medar-ı iftiharları…
Eser, dört bölümden meydana geliyor. Kitapla ilgili “Takdim” yazısında da geçtiği üzere, “Birinci bölümde Risâle-i Nur’un dört temel esasından biri olan ‘şefkat’ kavramı, ikinci bölümde bir şefkat kahramanı olan Üstad Bediüzzaman’ın kısaca hayatı, üçüncü bölümde Risâle-i Nur Külliyatı’nın yazım ve yayım süreci, [numarasız] dördüncü ve son bölümde ise eserin ağırlık merkezini teşkil eden Hanım Nur Talebelerinin Risâle-i Nur’la irtibatlı hayat hikâyeleri işleniyor.” (s. 8)
Kitaba usta yazarlar Mü’mine Güneş ve İslâm Yaşar’ın da birer “takriz” yazdıkları görülüyor. İşte, ilgili yazılardan cımbızla seçtiklerimiz:
Mü’mine Güneş: “Bu Nur hizmetinde kadınların da ayrı, mutena bir yeri var. Bugün şu satırları yazabiliyorsam eğer, bu mürekkepte onların da payı ve hakkı var. Allah, bu asrın Nur ve iman hizmetinde, en önde yer alan bu muhterem hanımlardan razı olsun! / Onlar her zaman örnek olmaya ve en önde koşmaya devam edecekler; tâ ki ebedde buluşana dek… / Rabbim bizleri de onların yolundan ayırmasın, hizmette daim etsin! Âmin…” (s. 10)
İslâm Yaşar: “Yasemin Güleçyüz, ruy-i zemine yayılan Risâle-i Nur gülzarında yıllarca dolaşmış, o hüsn-ü misâllerle hemhâl olmuş, hizmet hatıralarını dinlemiş ve müstesna beşer çiçeklerinden müteşekkil güzel bir buket hazırlamış... / Bu eserde, cins-i lâtiflerin güzelliği var ve şefkat kahramanı olmanın sırları saklı.” (s. 12)
Yasemin Güleçyüz ise, “Ön Söz”ünde, kitabın yazım macerasını şöyle aktarıyor:
“Elinizdeki kitap, adını, Bediüzzaman Hazretleri’nden alıyor. Zira o, ‘Hanımlar Rehberi’nde kadınları ‘şefkat kahramanları’ olarak nitelendiriyor. Eserimiz, Bediüzzaman Hazretleri’nin 1935’te sürgün olarak gittiği Kastamonu hayatından 1960’a uzanan çizgideki şefkat kahramanı hanımların hayat hikâyelerini küçük bir demet olarak aktarmaya çalışma gayretiyle oluştu. Maksadımız, bir döneme ışık tutmaya çalışmak, günümüzde türlü kimlik problemleri içinde savrulan kadınlarınıza ‘hüsn-ü misal’ teşkil ettirmek ve elbette, en başta ‘Tarihçe-i Hayat’ta ifade edildiği gibi o nadide hanımları ‘hayırla yâd etmek’ idi. / Bunun için de, saff-ı evvel Hanım Nur Talebelerinin kimisiyle bire bir görüştük, kimininse ailesi ve dostlarından hatıralarını aktardık. İşte, 2009 Aralık ayında başlayıp 22 Ağustos 2010’da bitirebildiğimiz dokuz aylık bir maceranın kısa öyküsü…” (s. 13)
Gelelim kapağa… Kapak yazısı muhtevayı anlatması açısından kısa ve net bir mesaj vermekle birlikte, kapak resmi hiç de öyle değil! Kusura bakılmasın, ama kapak çalışması biraz aceleye gelmiş gibi. Her kapakta kullanılabilecek bir çiçek cümbüşü yerine, meselâ Hanım Nur Talebelerinin “çeyizliklerinden kestikleri parçalarla risâleleri ciltleme” özelliği kapakta vurgulanabilirdi. O eski ciltlerin resimlerini o devreleri konu alan kataloglarda görmüştük; yeni baskılarda onlardan faydalanılabilir belki.
Hâsıl-ı kelâm, isim ve kapak resmindeki kayd-ı ihtirazlarımıza rağmen dolgun muhtevası mucibince çok çok faydalı bulduğumuz, herkese, ama bilhassa hanım okuyuculara yönelik, “Risâle-i Nur hareketi tarihi” noktasında mühim ve örnek bir araştırma.

ŞEFKAT KAHRAMANLARI

Yazan: Yasemin Güleçyüz Sayfa Sayısı: 256 Ebatları: 13,5 x 21 cm Türü: Biyografi-Hatıra Yayınlayan: Yeni Asya Neşriyat Yayın Tarihi: Eylül 2011

ORHAN GÜLER

[email protected]