Öğrenmek için yazmak, öğretmek için yazmak ve göstermek için yazmak. Hazır bu üç maddeyi sıralamışken Zübeyir Gündüzalp Abinin okumakla ilgili tesbiti aklıma geldi. Bu tesbitinde şöyle der: “Başkası için okur istifade edemez. Tenkit için okur istifade edemez. Nefsi için okur istifade eder.”

Doktor Kenan Taştan bir seminerinde Yeni Asya Gazetesi’nde beş yıl yazı yazdığını ve bu yazdıklarının kendisinin gelişiminde önemli rol oynadığını söyler.

Bütün bunların ışığında diyebiliriz ki yazmak önemlidir, ama öğrenmek için yazmak. Yazdıklarımızın bizi bir adım ileriye taşımasını istiyorsak göstermek için değil, öğrenmek için yazmalıyız. Bunun sonucu olarak yazdıklarımız bir şeyler öğretecektir birilerine.

Bir gazeteye yazı gönderiyorsak ya da bir internet sitesinde yazıyorsak bunun özellikle bizim gelişimimize katkısı olduğunu varsayarak yapmalıyız.

İşte yazmak fiilini kıymetli kılan yegâne fayda budur bence. Başka sebeplere takılmayalım. Sadece kendi nefsimize hitap ederek, en muhtaç kendimiz olduğumuzu hissederek yazalım, başka muhtaçlara zaten tesir eder.