"Gerçekten" haber verir 06 Şubat 2009
Anasayfam Yap | Sık Kullanılanlara Ekle | Reklam | Künye | Abone Formuİletişim
ASYA'NIN BAHTININ MİFTAHI , MEŞVERET ve ŞÛRÂDIR

Eski tarihli sayılar

Görüş, teklif ve
eleştirilerinizi

adresine bekliyoruz.

 

Kazım GÜLEÇYÜZ

İttihad-ı İslâm



Bediüzzaman, 1910’da İstanbul’dan doğuya giderken uğradığı Tiflis’teki Şeyh San’an tepesinde bir Rus polisiyle olan muhaveresinde, şu günlerin en önemli gündem maddelerinden biri olması gereken ittihadı İslâmın en önemli unsurlarına da işaret ediyor.

“İslâmın kabiliyetli bir oğlu” olarak nitelediği Hindistan için “İngiliz lisesinde çalışıyor;” “zeki bir mahdum” olarak tavsif ettiği Mısır hakkında “İngiliz siyasal bilgiler fakültesinden ders alıyor” ve “İslâmın iki bahadır oğulları” olan Kafkasya ile Türkistan için de “Rus harp okulunda talim ediyorlar” ifadelerini kullanıyor (Tarihçe, s. 126).

Yüz sene sonraki tabloda Hind Müslümanları Pakistan, Bangladeş ve Hindistan arasında paylaşılan yaklaşık 500 milyonluk muazzam bir potansiyeli temsil ediyorlar. Hind yarımadasının vaktiyle İngiliz sömürgesi olması onlara da büyük zarar verdi, ama Said Nursî’nin “lise eğitimi” olarak ifade ettiği anlamda kazanımları da oldu.

İslâm dünyasında Nobel ödülü alan ilk ismin Pakistan’dan (Prof. Abdüsselâm), bir diğerinin Bangladeş’ten (Prof. Muhammed Yunus) çıkmış olması, bunun göstergelerinden yalnızca ikisi.

Bu isimlere ilişkin farklı tartışma ve eleştirilerin mevcudiyeti, başarılarına gölge düşüremez.

Mısır için fakülte seviyesinde bir “siyasal bilgiler” eğitiminden bahsediyor Said Nursî. Ve bu ülkenin gerek Arap âleminde, gerekse Batıyla ilişkilerde ortaya koyduğu diplomasi becerisi, hakkındaki bu nitelemeyi doğrulayıp teyid ediyor.

Bilindiği gibi, günümüz dünya şartları içinde İsrail karşısında izlenmesi gereken gerçekçi tavırda öncülüğü Enver Sedat’ın başkanlığı döneminde Mısır üstlenmiş; o güne kadarki red ve savaş politikalarının zarardan başka bir netice vermediğini görerek, Batının desteğini arkasına almak suretiyle İsrail’le diplomatik ilişki kurmuş ve böylece topraklarını da işgalden kurtarmıştı.

Hamas’a karşı izlediği katı tavrın tasvip edilir bir tarafı bulunmasa da, İsrail’in son Gazze saldırılarının durdurulması ve ateşkese varılması sürecinde oynadığı etkin rol de Mısır’ın diplomatik ağırlığının yeni bir örneğini oluşturuyor.

Rus harp okulunda talim gören Kafkasya ve Türkistan’dan Orta Asya cumhuriyetleri Sovyetler’in dağılmasını takip eden süreçte kansız ve kavgasız bir şekilde hürriyet ve bağımsızlıklarına kavuştular. Kafkasya’da sancı devam ediyor. Bilhassa Çeçenistan’ın durumu, oraya özel sebeplerin de sonucu olarak sıkıntılı. Ama genel olarak bakıldığında, Rusya Federasyonu içindeki Müslümanların, mevziî olarak birtakım zorluklar olsa dahi, komünist dönemdeki dayanılmaz baskılardan büyük ölçüde kurtuldukları bir vâkıa.

Bediüzzaman’ın, bir asır önce Rus polisine “Şu asilzade evlâtlar diplomalarını aldıktan sonra her biri bir kıt'anın başına geçerek, muhteşem pederleri olan İslâmiyetin bayrağını dalgalandıracaklar” dediği bu simge ülkeler, yine Said Nursî’nin “cehalet, zaruret, ihtilâf” olarak sıraladığı üç düşmanı “san'at, marifet, ittifak” silâhlarıyla mağlûp edebildikleri ölçüde tarihî misyonlarını yerine getirecek ve ittihad-ı İslâm idealinin tahakkuku noktasında da görevlerini ifa edecekler.

Tabiî, burada İslâm âleminin ve Asya’nın hürriyeti için kilit konumda bulunan Türkiye’nin ayrı bir yeri var. Eğer Türkiye kendi içinde hürriyet ve demokrasiyi başarır, önceki politikalarının İslâm dünyasıyla ilişkilerinde meydana getirdiği hasar ve tahribatı onarır ve aynı zamanda AB üyesi bir Müslüman ülke olarak onlara yakınlaşırsa, hem ittihad-ı İslâm hedefinin gerçekleşmesi iyice kolaylaşır, hem de bu ittihad, dünya barışının en güçlü güvencelerinden biri olur.

Bayar ve Menderes’e yazdığı bir mektupla Türkiye, Irak ve Pakistan arasında Bağdat Paktının kurulmasını tebrik eden Bediüzzaman’ın, bu paktı hem İslâm birliği, hem de dünya barışı için çok önemli bir adım olarak nitelemesi bundandı.

O pakt dağıtıldı. Kurucularının başına gelenler de mâlûm. Ama ittihad-ı İslâm ideali hâlâ canlı.

06.02.2009

E-Posta: [email protected]


 
Sayfa Başı  Yazıcıya uyarla  Arkadaşıma gönder  Geri


Önceki Yazıları

  (05.02.2009) - Osmanlı misyonu

  (04.02.2009) - Ümitler ve çelişkiler

  (03.02.2009) - Davos'un ardından

  (01.02.2009) - Risale-i Nur ve ABD

  (31.01.2009) - AB için siyasî irade

  (30.01.2009) - İbretlik tablolar ve sonrası

  (29.01.2009) - Ergenekon ve anayasa

  (28.01.2009) - Ergenekon ve darbe

  (27.01.2009) - Ergenekon nereye?

  (25.01.2009) - Said Nursî ve ABD

 

Bütün yazılar

YAZARLAR

  Abdil YILDIRIM

  Ahmet ARICAN

  Ahmet DURSUN

  Ahmet ÖZDEMİR

  Ali FERŞADOĞLU

  Ali OKTAY

  Atike ÖZER

  Cevat ÇAKIR

  Cevher İLHAN

  Elmira AKHMETOVA

  Fahri UTKAN

  Faruk ÇAKIR

  Fatma Nur ZENGİN

  Gökçe OK

  H. Hüseyin KEMAL

  Habib FİDAN

  Hakan YALMAN

  Halil USLU

  Hasan GÜNEŞ

  Hasan YÜKSELTEN

  Hüseyin EREN

  Hüseyin GÜLTEKİN

  Kadir AKBAŞ

  Kazım GÜLEÇYÜZ

  M. Ali KAYA

  M. Latif SALİHOĞLU

  Mehmet C. GÖKÇE

  Mehmet KAPLAN

  Mehmet KARA

  Meryem TORTUK

  Mikail YAPRAK

  Murat ÇETİN

  Nejat EREN

  Nimetullah AKAY

  Osman GÖKMEN

  Raşit YÜCEL

  Recep TAŞCI

  Rifat OKYAY

  Robert MİRANDA

  Ruhan ASYA

  S. Bahattin YAŞAR

  Saadet BAYRİ

  Saadet TOPUZ

  Sami CEBECİ

  Selim GÜNDÜZALP

  Semra ULAŞ

  Suna DURMAZ

  Süleyman KÖSMENE

  Umut YAVUZ

  Vehbi HORASANLI

  Yasemin GÜLEÇYÜZ

  Yeni Asyadan Size

  Zafer AKGÜL

  Ümit KIZILTEPE

  İslam YAŞAR

  İsmail BERK

  İsmail TEZER

  Şaban DÖĞEN

  Şükrü BULUT

Sitemizle ilgili görüş ve önerileriniz için adresimiz:
Yeni Asya Gazetesi Gülbahar Cd. Günay Sk. No.4 Güneşli-İSTANBUL T:0212 655 88 59 F:0212 515 67 62 | © Copyright YeniAsya 2008.Tüm hakları Saklıdır