Öncelikle Yeni Asya’nın 52. Yayın yılını idrak etmesinden dolayı tebriklerimi sunarım. 

Gazetenin kurucusu Mustafa Nezihî Polat’a ve bugüne kadar gazetenin yayınında emeği geçip de vefat edenlere Allah’tan rahmet diliyorum.

Halen yayınını sürdüren gazetenin her kademesinde çalışan arkadaşlara sağlık, huzur ve başarı dilerim.

Elbette yarım asrı aşkın yayın yapan bir gazetenin eksileri, artıları vardır. Eminim ki, bu gazeteyi çıkaran arkadaşlar, her geçen yılın ve topyekûn geçen yıllar ile alınan mesafenin, bu açıdan muhasebesini yapıyorlardır.

Benim kanaatime göre, Yeni Asya Gazetesi, muvahhid, müttaki, musalli ve özetle mütedeyyin bir kitle adına yayın yaptığı halde ötekileştirici, itici ve bölücü bir yayına tevessül etmemiştir. Dinî değerlerden taviz vermeyen gazete, dinciliğe asla prim vermemiştir. “ Dinci “ kelimesi aslında rahatsız edici bir  kelimedir. Ancak ne yazık ki bu vasfı hakeden hatırı sayılır bir kesim de vardır. Dindar insan, dini için gerekirse dünyasını feda edebildiği halde; dinci insan, rahatlıkla dünyası için dinini feda eder. “Dindar” dininin gerektiği gibi yaşarken; “Dinci” dininden geçinir. Dinci, siyasetçi ise dinî değerleri günlük siyasetinin malzemesi yapar. Böylelikle hiçbir şeye feda edilmemesi lâzım gelen kutsal dinî değerlerin istismar edilip kirlenmesine yol açar. Dinci insan, tüccar veya esnaf ise dinini ticaretine ve küçük dünyevî menfaatlerine alet eder. Bu silsile uzatılabilir.

Yeni Asya, başta siyasî dincilik olmak üzere her türlü dinciliğe hiçbir zaman prim vermedi. Bediüzzaman Hazretleri’nin siyasî görüşleri ışığında din adına ortaya çıkıp siyaset sahnesinde yer alanlara Yeni Asya her zaman karşı durdu. Dindar çizgisini muhafaza etmekle beraber her zaman demokrasiyi ve demokratik çoğulculuğu destekledi. Bundan dolayıdır ki her türlü ırkçılığa ve etnisite üzerinden siyaset yapılmasına da muarız oldu.

Yeni Asya, 12 Mart Muhtırası’ndan başlamak üzere bütün darbe ve darbe girişimlerine karşı tavizsiz bir tutum sergiledi. Bu tavrıyla daima haksız güçlülere karşı haklı güçsüzleri savundu.

Demokrasi, hukuk devleti, insan hak ve hürriyetleri, bireyin hakkının devlet için feda edilmemesi gerektiği gibi konularda hassas olan Yeni Asya, medeni dünya ile yozlaşmadan uzlaşma konusunda da ısrarcı olmuştur. Bundan dolayıdır ki, dinci siyaset mensupları,  Avrupa Birliği’ni Hıristiyan Klübü olarak nitelerken, Yeni Asya,  her zaman Türkiye’nin Avrupa Birliği üyesi olmasını savunagelmiştir.

Yeni Asya, oldum olası mütevazi bir tiraja sahip oldu. Yanlışın göbeğindeki büyük olmaktansa, doğrunun içindeki küçük olmak elbette bir tercihtir ve bence bu duruş, saygıdeğer bir duruştur.

Yeni Asya’ya yayın hayatında ilkeli duruşunu sürdürmesi dileğiyle daha nice hayırlı yıllar diliyorum.