Bediüzzaman Hazretleri kendisi için bazen acip, bazen elim ve bazen de latif olan macerayı hayatından bazı kesitleri Risale-i Nur eserlerinde bizimle paylaşmaktadır.
İşte o macerayı hayattan olan ve tarihçe-i Hayatta yer alan zamanın meşhur Kağıthane şenliklerinde Bediüzzaman Hazretlerinin gösterdiği hal ve tavırdan bahsetmek istiyoruz.
“Hem kırk sene evvel İstanbul’da Kağıthane şenliğinin yevm-i mahsusunda, Köprüden tâ Kağıthane’ye kadar Haliç’in iki tarafında binler açık saçık Rum ve Ermeni ve İstanbullu karı ve kızlar dizildikleri sırada, ben ve merhum mebus Molla Seyyid Tâha ve mebus Hacı İlyas ile beraber bir kayığa bindik, o kadınların yanlarından geçiyorduk. Benim hiç haberim yoktu. Halbuki Molla Tâha ve Hacı İlyas, beni tecrübeye karar verdikleri ve nöbetle beni tarassut ettiklerini bir saat seyahat sonunda itiraf edip dediler: Senin bu haline hayret ettik, hiç bakmadın. Dedim: Lüzumsuz, geçici, günahlı zevklerin âkıbeti elemler, teessüfler olmasından, istemiyorum.” Hakikatinde ifade edildiği gibi nur talebelerinin hal ve tavırları dikkatle takip edilmektedir.
Bu takip sadece nur talebesinin hal ve tavırları ile kalmamakta, meselelere bakışı ve hadiseleri nasıl değerlendirdiği de önemle takip edilmektedir. O nedenle nur talebesi hal ve hareketlerine, konuşma ve davranışlarına çok dikkat etmeli, gelişi güzel fikir beyan etmemelidir. İstifade etmekte olduğu Risale-i Nur hakikatlerine dayanmayan konuşma ve davranışlardan bulunmamalıdır.
Nur talebesi, Risale-i Nur’un yüksek ve tesirli dersleri, kanaat verici ve tatminkâr hakikatleri dururken, fani şahsiyetlerin, o şahsiyetler gibi fani ve ehemmiyetsiz fikirlerine dayanmaz. Nur talebelerinin bütün vaziyetleri dikkatle takip edildiğinden fani, ehemmiyetsiz fikirler ve vaziyetler nazar-ı dikkatini celp etmemelidir. Ebedi ve kutsi bir vazifeyle yükümlü olanlar, kendi nefisleri hatırına değil, kutsi hakikatler hatırına o kutsi vazifeye uygun bir dikkatle hareket etmeleri gerektir.