Hükümdar, Peygamber (asm) Efendimize yazdığı mektubu âlimlere emanet edip Yesrip’ten (Medine) ayrıldı. Ama Yesrip’te Peygamber Efendimizi (asm) bekleyiş dört yüz yıl kadar sürdü. 
Bir rivayete göre Ashab-ı Kiram o hükümdarın dört yüz yıl önce Medine’de bıraktığı âlimlerin torunlarıydı.
Hükümdar’ın mektubu elden ele geçmiş, en son Ebu Eyyube’l-Ensari’ye (ra) ulaşmıştı. Bu mübarek zat mektubun ilk emanetçisi olan Şamül’ün yirmi birinci evlâdıydı.
Resulullah (asm) hicret yolundayken, Eyyube’l-Ensari (ra), elindeki mektubu çok güvendiği bir zat olan Ebu Leyli’ye verip Hazreti Peygamber’e (asm) gönderdi.
Ebu Leyli Resulullah’ın (asm) geleceği yol üzerinden giderek ona ulaştı. Fakat karşılaştıkları yerde başka kabileler de vardı. Resulullah’ı (asm) tanımadı. Resulullah (asm) onu görür görmez:
“Ebu Leyli sen misin?” buyurdu.
Ebu Leyli:
“Evet, benim.” dedi.
Resulullah (asm):
“Mektubum nerede?” buyurdu.
Ebu Leyli şaşırdı. Kim olduğundan tam emin olmak için sormaya devam etti:
“Siz kimsiniz?”
Peygamber Efendimiz (asm) aynı ciddiyetle:
“Ben Resulullah’ım. Yanındaki mektubun sahibiyim.” buyurdu.
Bunun üzerine Ebu Leyli elbisesine saklamış olduğu mektubu Resulullah’a (asm) verdi.
Resulullah (asm) mektubu okuduktan sonra Hükümdar Humeyr ibni Redi’den razı olup üç defa:
“Merhaba Salih kardeşim” buyurdu.
Ebu Leyli bu karşılaşmadan sonra Medine’ye döndü. Ve Medine ahalisine Hazret-i Peygamber’in (asm) yolda olduğunu, yakında Medine’yi şereflendireceğini müjdeledi.