Geçtiğimiz hafta içerisinde işsizlik oranları açıklandı: 4 milyon küsur bir şey çıktı işsiz sayısı. Oran olarak baktığımızda da yüzde 14,7 diyorlar. Son on yılın en yüksek seviyesi imiş! Milyonlarca insan durdular, bizim kan kaybettiğimiz seçimler zamanında bir anda işsiz kaldılar, inanabiliyor musunuz?  Ben de soruyorum, yahu, burada organize bir şeyler dönmüş olabileceği sizin de aklınıza gelmiyor mu? Yani hiçbir şey olmasa bile kesinlikle bir şey oldu ve biz fark edemedik, bana öyle geliyor. 

Şimdi bakıyoruz, İmamoğlu ne kadar oy aldı, o da dört milyon küsur. Peki, Yıldırım ile arasındaki oy farkı nedir? 14 bin küsur… Bu da işsizlik oranına benziyor. Şimdi anladınız mı ortada dönen dolapları? Biz, tabiî ki bu rakamlara inanmıyoruz. Gerekirse bütün işsizler tekrar tekrar sayılacak ve gerçek rakam ortaya çıkarılacaktır, hiç şüpheniz olmasın. Rakamları hesaplayan dairenin başına yeni getirdiğimiz arkadaşımızdan umutluyum.

Ülkemizde iş problemi yoktur, işi ve parayı beğenmeme problemi vardır. Bakın, beş kişilik bir aileye bakan bir asgarî ücretli, bütün öğünlerde ailesi ile birlikte simit ve çay alsa bile 1120 lira parası artıyormuş, bizim bir arkadaş söyledi. Hesap ortada, bunu beğenmeyip fakir edebiyatı yapanların derdi fakirler değil. Duydum ki, bizim tanzim satışlara sataşan bazı gafiller demiş ki: “Vatandaşı sıraya sokmak değil, saraya sokmak varlık göstergesidir”. Eyyy gafil! Bi’ zahmet, oturduğun köşenden kalk da bak bakalım, simitler nerede satılıyor? Sarayda satılıyor, sarayda! Öğrenin bunları, artık yalan yanlış şeyler yazmayın!