Köyde bir çocuk...
Kimsesi yok. Küçük yaşta çobanlık yapıyor. Köyde şefkatli bir kadın var. Yaşlı ve bilge.
Bilge kadın bir gün çocuğa:
“Sen köyden çıkmalısın!”
Çocuk sorar:
“Nasıl?”
Bilge kadın der ki;
“Bir yaşlı adam var. Ona ulaşmalısın.”
Çocuk:
“Ne yapmam lâzım?
Bilge kadın:
Köy çıkışındaki ana yoldan gideceksin. Yolun çatallaştığı yerde, sürekli olanı tercih edeceksin. Önüne gelen ilk dereyi geçmek için, geçiş kolaylığı ve kısalığı olan noktadan geçeceksin.
Karşına çıkan dağın eteklerinde dinlenebilirsin, zirveyi hayal et, ancak dağ yolundan geçip, dağı aşmaya çalış.
Göreceksin ki, büyük bir orman var önünde. Ormanda yürü ve seni beklediğini düşündüğün ve görmek istediğin yaşlı adamla buluşma yolculuğunun güzel bir anını yaşayacaksın.
***
Gerçekten de ormanda korku uyandıran bir sesle geriye döndüğünde, parçalayıcı aslanın yakınlaştığını gördü.
Uzaklaşma hamlesiyle kaçtı ve sesten uzaklaştıkça, tedirgin ancak yavaşlayan bir koşma hızı ile ormanın orta yerinde bir boşluğa attı kendisini.
Gördüğü yaşlı adam sordu:
“Adın ne?
“Adım küçük çocuk” dedi, çünkü adını böyle biliyordu.
Çocuk birden heyecanlandı ve korkar gibi oldu
Yaşlı adam:
“Niçin buradasın?”
Çocuk:
“Öğrenmek için.!
Yaşlı adam:
“Hizmet edebilmem için bilmem lâzım.
Çocuk, korkmaya başladı. Yaşlı adamın yüzüne dikkat kesildi ve safça bir merakla;
“Öğrenmek ve eğitim için ne yapmam lâzım?” diye sordu.
Yaşlı adam, çocuğu süzdü, şefkatle yaklaştı, derince bir nefes aldı ve gülümseyerek;
“Öğrenmek ve eğitim için dört şey gerekir:
1. Niyetin saflığı
2. İsteğin odağında kalmak
3. Bilinç düzeyi
4. Karakterin kalitesi.”
Yaşlı adamın bu sözleri çocuğu düşünmeye itti. Kendini sorgulamaya ve niyeti ile konuşmaya başladı. Saflığını bulmaya uğraştı.
İsteğinin en çok ne istediğini düşünmeye başladı, isteğinin odağına yöneldi.
Bilinç düzeyinin bu yolculuktaki ilgisini ve algılamasını zihninden geçirmeye çalıştı.
Kişilik ve karakterinin bu sürece uygunluğunu ve kalitesinin hedeflediği sonuçları canlandırmaya çalıştı.
Kendini toparlayıp saygılı bir kabulle; yaşlı adama:
-Söylediklerinizi anlama sürecindeyim. Anlıyorum ki ben bu söylediklerinizi gerçekleştirme kapasitesine sahibim.
Yaşlı adamın bir şeyler söyleneceği beklenirken aniden kayboldu.
Çocuk aydınlık bir anı fark etti. Uzaktan yankılanan ses:
-Devam et...
25.06.2006
E-Posta:
[email protected]
|
