İnsan beşerdir, hata yapabilir. Hatadan dönmek fazilettir. Allah’ın en çok hoşlandığı şey ise hata, kusur ve günahlardan dönüş yapmaktır.
Bu ise sevilmeyi ve affedilmeyi netice verir. İçtenlikle, ihlâsla günahlarından dönüş yapan, bir daha onlara dönmeme azim ve gayreti içinde bulunan kullarını sever ve affeder Allah.
Bu bir insan için en büyük bir iyiliktir. İyilikler de affa vesile olur. Bazı iyilikler vardır ki Allah kulunun nice kusurunu affeder, bazan olur ki kulunu bütün bütün affeder.
Hiçbir iyilik küçümsenmemelidir. İyilikler en muhtaç olduğu anda insanın imdadına bir hızır gibi yetişir. Sözler’de belirtildiği gibi yapılan ibadet ve tesbihatlar en ihtiyaç duyulduğu bir anda Cennet yemişleri sûretinde takdim edilirler.1 Yunus Aleyhisselâmı balığın karnından kurtaran önceden beri yapageldiği tesbihatları değil miydi? Kur’ân buyurur ki: “Eğer çok tesbih edenlerden olmasaydı kıyâmete kadar balığın karnında kalıp gitmişti.”2
Demek iyilikler bir kurtuluş simididir. İnsan böyle bir şefaatçiye, bir kurtuluş belgesine kabirde, mahşerde daha çok ihtiyaç duyar.
İşte bir örneği: Melekler önceki ümmetlerden birinin ruhunu karşılar, kendisine “İyilik olarak birşeyler yaptın mı?” derler.
Adam hatırlayamaz. Melekler, “Hatırlamaya çalış” derler.
O zât, “Ben insanlara borç verir, sonra bu borçları toplayan adamlarıma sıkıntıda olanların borçlarını tehir etmelerini, hâli vakti iyi olanlara da kolaylık göstermelerini emrederdim” der.
Aziz ve Celil olan Allah bunun üzerine, “O kulumu affediniz!” buyurur.3
Şu hadis-i şerif de oldukça ilginç: “Kim duâlarının kabul edilmesini ve sıkıntılardan kurtulmayı isterse zor durumda olan birini rahatlatsın.”4
Kim dualarının kabul edilmesini ve sıkıntılardan kurtulmayı istemez ki?
Bu rahatlatma, sevindirme maddeten de olabilir, mânen de. Şu veya bu şekilde sıkıntıda olan bir kimseyi o sıkıntıdan kurtaran, rahatlatan kimse için şöyle bir müjde daha var: “Kim bir Müslüman kardeşinin ihtiyacını karşılarsa Allah da onun ihtiyacını giderir. Kim bir Müslümanın sıkıntısını giderirse Allah da Kıyamet gününde onun ayıbını örter.”5
Bir insan için bu müjdeden daha rahatlatıcı ne olabilir?
Dipnotlar:
1- Sözler, s. 33.
2- Fatır Suresi: 143-144.
3- Buharî, Büyu’: 17; Müslim, Müsakat: 26.
4- Fethu’r-Rabbanî, 15:84 (Hadis no: 277.)
5- Buharî Mezalim: 3; Müslim, Birr: 58; Ebû Davud, Edeb: 38.
31.05.2007
E-Posta:
[email protected]
|
