1988 yılıydı her halde.
Malatya’da büro çalışmalarımızı duyurmak için yollar arıyorduk. Büroya yakın Hamidiye Camii’nde Cuma namazını kılıyoruz.
Bir gün caminin altındaki işyerini boşaltıldığını gördüm. Girişin altında ayakkabıcılık yapan ağabeye buranın ne olacağını sordum.
Şöyle dedi:
- Burası banka şubesiydi, süreleri doldu. Cami yönetimi bayramdan sonra kiraya verecek.
- Bayram sonuna kadar burayı bize verseler, kitap sergisi yapsak.
- Tamam olur, ben yönetime söyler, sonucu bildiririm.
Bir saat sonra telefonla aradı. Bu iş tamam, dedi. Orada 10 gün kadar bütün kitap, dergi ve çeşitlerimizi sergiledik. Güzel bir tanıtım oldu.
Daha önce altı banka olduğundan vatandaşlardan bazıları yönetime:
- ”Altı faiz, üstü vaiz” derlermiş. Sergimizden sonra “Altı kitap üstü hitap” demeye başladılar. Selâm olsun hizmet için kafa yoranlara...