Sridhar, 1996 yılında kardeşleriyle birlikte, ABD’nin küresel teknoloji ve keşif başkenti Silikon Vadisi’nde, şirketleri Zoho’yu kurdu. 25 yıl ileri sardığımızda, yazılım şirketi Zoho’da artık 9 bin 500 kişinin çalıştığını ve Forbes dergisinin tahminlerine göre Vembu kardeşlerin servetinin 2,5 milyar dolara ulaştığını görüyoruz. Ancak hayatının yaklaşık 30 yılını California’da geçirip şirketini önde gelen yazılım firmaları arasına sokmayı başaran Sridhar, o aşamada daha sakin, hatta çok daha sakin bir yere, Hindistan’ın güneyinde her yere uzak küçük bir köye taşınmaya karar verdi.

Yol yok, su şebekesi yok, kanalizasyon yok

Sridhar BBC’ye yaşadığı köyü anlatırken “Çok geniş pirinç tarlaları ve dört ya da beş sokağı var” diyor. Yeşillikler içindeki köy, Çennai’nin 600 km kadar güneyinde Tenkasi bölgesindeki sıradağların eteklerinde. İki binden az nüfuslu köyde asfalt yol olmadığı gibi, çeşme suyu ya da kanalizasyon da yok. Elektrik bağlantısı da pek güvenilir değil. O yüzden Sridhar, mazotlu jeneratör kullanmak zorunda kalıyor. Kısacası Silikon Vadisi ile hiçbir alakası yok buranın. Peki ama Sridhar bu koşullarda çalışmayı, şirketi yönetmeyi nasıl başarıyor? En önemli araç olan internet bağlantısı mevcut. Sridhar, yüksek hızlı fiber optik internet bağlantısı almayı başararak çalışması için en önemli altyapıyı oluşturmuş. Tabii başarılı ve büyük bir şirketin patronu olmanın bazı avantajları var. “Esasen sadece çok büyük politik kararların alınışında bana geliyorlar. Şirket yeterince büyük olduğundan kararların çoğu yerel düzeyde, orada çalışanlar tarafından alınıyor” diyor.

Kır HAYATININ tadını çıkarıyor

Şirketin yöneticilerinden ya da danışmanlarından hiçbiri yakın yerlerde yaşamıyor. Sridhar yine de işleri yakından izlediğini ve işin içinde yer aldığını söylüyor: “Ekiplerden birinin başındayım. Programcılarla yakın ilişki içinde çalışıyor ve bazı gelişmiş teknoloji projelerinde yer alıyorum. Yazılım ekibi dünyanın dört bir yanına dağılmış mühendislerden oluşuyor” Sridhar yakın zamanda inşa edilmiş iki odalı bir çiftlik evinde yaşıyor ve kır hayatının tadını çıkarıyor. Evinde havalandırma yok. Bir yere gideceği zaman araba değil elektrikli çekçek ya da bisiklet kullanıyor. Sık sık da köy kahvesine giderek köy sakinleriyle sohbet ediyor: “Buradaki hayattan büyük zevk alıyorum. Bu köy ve çevre köylerden çok sayıda insan tanıdım. Kırsal sosyal hayat tamamen farklı. İnsanların güzel arkadaşlıklar kurmaya zamanı var. Birisi sizi durup dururken evine yemeğe davet edebiliyor. Yakındaki komşu köye gittiğimde belki 10-15 kişiyle sohbet ettim”