Ey kardeşlerim! Kırk beş sene evvel Eski Said’in bu dersinden anlaşılıyor ki, o Said siyasetle, içtimaiyat-ı İslâmiye ile ziyade alâkadardır. Fakat sakın zannetmeyiniz ki o, dini siyasete alet veya vesile yapmak mesleğinde gitmiş. Hâşâ! Belki o bütün kuvvetiyle siyaseti dine alet ediyormuş. Ve derdi ki: “Dinin bir hakikatini bin siyasete tercih ederim.” Evet, o zamanda, kırk-elli sene evvel hissetmiş ki bazı münafık zındıkların siyaseti dinsizliğe alet etmeye teşebbüs niyetlerine ve fikirlerine mukabil, o da bütün kuvvetiyle siyaseti İslâmiyetin hakaikına bir hizmetkâr, bir alet yapmaya çalışmış.

Fakat o zamandan yirmi sene sonra gördü ki o gizli münafık zındıkların, Garplılaşmak bahanesiyle siyaseti dinsizliğe alet yapmalarına mukabil, bir kısım dindar ehl-i siyaset, dini siyaset-i İslâmiyeye alet etmeye çalışmışlardı. İslâmiyet güneşi yerdeki ışıklara alet ve tâbi olamaz. Ve alet yapmak, İslâmiyetin kıymetini tenzil etmektir, büyük bir cinayettir.

Hatta Eski Said, o çeşit siyaset tarafgirliğinden gördü ki: Bir salih âlim, kendi fikr-i siyasîsine muvafık bir münafığı hararetle sena etti ve siyasetine muhalif bir salih hocayı tenkit ve tefsik etti.

Eski Said ona dedi: “Bir şeytan senin fikrine yardım etse, rahmet okutacaksın. Senin fikr-i siyasiyene muhalif bir melek olsa, lânet edeceksin.” Bunun için Eski Said, “Eûzü billahi mine’ş-şeytâni ve’s-siyâseti” dedi. Ve otuz beş seneden beri siyaseti terk etti. 

ESDE, H. Şamiye, s. 250

***

HAKİKAT-İ İSLÂMİYE BÜTÜN SİYÂSÂTIN FEVKİNDEDİR

Hakikat-i İslâmiye bütün siyâsâtın fevkindedir. Bütün siyasetler ona hizmetkâr olabilir. Hiçbir siyasetin haddi değil ki İslâmiyet’i kendine alet etsin.

ESDE, H. Şamiye, s. 255

***

“İTTİHAD-I İSLÂM SİYASETİ” RİSALE-İ NUR’U KENDİNE BİR ALET YAPACAKTI...

..Benim ve Nur Şakirdlerinin namına şimdi bu mecmuaları göndermek, her halde inkişafa başlayan İslâm birlik fikri ve ittihad-ı İslâm siyaseti, Risale-i Nur’u kendine bir kuvvet, bir alet yapmaya çalışacaktı ve bizleri siyaset-i İslâmiyeye bakmaya mecbur edecekti. Halbuki Risale-i Nur’un mesleğindeki sırr-ı ihlâs iman, Kur’ân hakikatlerinden başka hiçbir şeye alet, tâbi olmadığı...

Emirdağ Lâhikası, s. 296

***

“İSLÂMÎ BİR DEVLET KURMAK” GİBİ SİYASETVÂRÎ BİR TARZ...

Halkı Demokrat hükûmet aleyhine geçirmek planlarını takip eden muhtelif gazetelerin diğer bir zâhir yalanları ise, Nazilli’de iki mübarek adamın Ramazan-ı Şerif hakkındaki hasbihalini “İslâmî bir devlet kurmak” gibi siyasetvârî bir tarzda tebdil edivermeleri, o sahte siyaset bezirgânlarının, çocukları dahi kandıramayacakları acemice bir iftira ve bir uydurmalarından ibarettir. Böyle yalanları yapmakla hangi maksatlarının istihsaline çabaladıkları kimsenin meçhulü değildir.

Emirdağ Lâhikası-II, s. 551

***

ONLARLA DOSTUZ VE KARDEŞİZ; FAKAT SİYASET NOKTASINDA DEĞİL 

Nur Risalelerinin ve Nurcuların siyasetle alâkaları yok. Ve Risale-i Nur, rıza-i İlâhîden başka hiçbir şeye alet edilmediğinden, mümkün olduğu kadar Risale-i Nur’un mensupları, içtimaî ve siyasî cereyanlara karışmak istemiyorlar. Yalnız Sebilürreşad, Doğu gibi mücahidler iman hakikatlerini ehl-i dalâletin tecavüzatından muhafazaya çalıştıkları için, ruh u canımızla onları takdir ve tahsin edip onlarla dostuz ve kardeşiz; fakat siyaset noktasında değil.

Emirdağ Lâhikası-II, s. 364

Lûgatçe:

ehl-i dalâlet: Dalâlet ehli; yoldan çıkanlar, azgın ve sapkın kimseler.

fevkinde: Üzerinde.

fikr-i siyasî: Siyasî görüş, fikir.

Garplılaşmak: Batılılaşmak.

hamî: Himaye eden, koruyan, gözeten.

içtimaiyat-ı İslâmiye: İslâma ve Müslümanlara ait sosyal hayata dair meseleler.

inkişaf: Açılma, ortaya çıkma, görülme.

istihsal: Meydana getirme.

ittihad-ı İslâm: İslâm birliği.

muvafık: Uygun.

siyâsât: Siyasetler.

siyaset-i İslâmiye: İslâm siyaseti, Müslümanların siyasî hayatla ilgili vaziyeti.

siyasetvârî: Siyaset yapar gibi.

tefsik etmek: Günahla ve haktan ayrılmakla suçlamak.

tenzil etmek: İndirmek, düşürmek.

zındık: Dinsiz.