Âhirzamanın bitmez o’su bu’su,
İnsanoğlunun kısalıyor boyu,
Geriye kalan tek bir yiğit
Onun da elinde Risale-i Nur’u.

Uyandığımız her yeni gün zihnimizde yeni bir soru işareti. Her gün zihnimizden gelip geçen milyonlarca düşünce var. Zamanımızın en büyük ihtiyacı sorunlar ile mücadele edecek fikirler geliştirmek. Bundan yıllar önce insanlar hayatlarını idame ettirebilmek için hayatta kalmaya çalışıyor ve sorunlar ile baş edilmek için sürekli fizikî zorluklarla mücadele ediyorlardı.

Ama artık bu devirde fizikî zorluklar gelişen teknoloji ve değişen hayat standartları ile en aza indirgendi. Birçok yerde de bahsedildiği gibi artık “Bilgi Çağ”ında yaşıyoruz, buna bağlı olarak daha çok düşünüyor, daha çok bilgi topluyoruz.

Bu da bu zamanımızın iman mücadelesinin yıllar öncekinden çok daha farklı olmasına sebebiyet veriyor.

Bediüzzaman’ın da dediği gibi: eski zamanda dalâlet, cehaletten geliyordu. Bunun yok edilmesi kolaydır. Bu zamanda dalâlet, Kur’ân ve İslâmiyet’e ve imana taarruz, fen ve felsefe ve ilimden geliyor. Bunun izalesi müşküldür. (Sözler/ Konferans). Yani iman mücadelesinin çok daha zor olduğu bu devir, âhirzamanın omuzlarımıza yüklediği yüklerden, aklımıza soktuğu lüzumsuz meşgalelerden sıyrılıp bizi uyandıracak, dünyevî sebepler aracılığı ile ‘akıl gözümüze’ örtülen gaflet perdesini yırtarak kesip atacak bir yardım eline muhtaç olduğumuzun son derece kat’î olduğu bir devirdir.

Eski zamanda insanı manen sarhoş ederek akıl gözünü bulanıklaştırmaya yetecek pahalı, ulaşması zor ve nadir zevkler artık herkesin sadece elini cebine atarak ulaşabileceği bir hâl aldı. Eski zamanın aksine gelişen bilgi ve ilimler gaflet perdesini oluşturan sebepleri yücelterek bu perdeyi çok daha sağlam ve yırtması zor bir hâle getiriyor. Peygamber Efendimiz (asm), kendisinin zamanında tüm bu âhirzamandaki zihni bulanıklaştıran bunca etkenler olmamasına rağmen, üstüne üstlük Allah’ın sevgili kulu, peygamberi olmasına rağmen Miraç’tan döndükten sonra şöyle buyurmuştu: “Ey bütün mahlukat tarafından bilinen Rabbim! Seni bilinmesi gereken ölçüde bilip tanıyamadık.”

İşte o zamanda Peygamber Efendimiz (asm) böyle buyuruyorken bizler âhirzaman gibi Allah’ı bulmanın ve tanımanın çok daha meşakkatli olduğu bu zamanda Onu tanıyabilmemiz ve görebilmemiz için Allah’ın bizlere gönderdiği çok kuvvetli bir nevi gözlüğe ihtiyacımız var.

İşte Risale-i Nur tam bu noktada bu gaflet perdesini anında yırtıp atmakla kalmıyor, bu perdeyi adeta Allah’ı görmeyi, bilmeyi kolaylaştıran ve hatta ziyadeleştiren bir gözlüğe dönüştürüyor. Yanlış kullanıldığında şerre sebebiyet verebilecek bir bıçağın, nasıl doğru kullanılarak hayatı kolaylaştıran güzel bir araca dönüştürüleceğini anlatan bir kılavuz gibi adeta. Aslında dünyadaki her cismin, her nesnenin, her olayın yani tüm bu sebeplerin arkasındaki büyük hakikî hikmeti nasıl göreceğimizi bize anlatıyor Risale-i Nur. Bu allak bullak olmuş zihinleri, yani bir nevi düzensiz, karmakarışık, harabe halde bir kütüphaneyi düzenleyip içindeki her bir kitabı diğeri ile bağlantılı hale, üstüne müthiş bir düzen ve intizam ile çalışacak hale getiriyor Risale-i Nur.

Allah’ın izni ile Risale-i Nur, hiç öğrenmeden inanmayan, hiç sorgulamadan inanan veya doğru inanca sahip olsa da gaflet perdesi ile gözü kapanan milyarlarca insan ile dolu bu zamanda, inanmayana öğreterek, sorgulamadan inanana sorgulatarak, gözüne gaflet perdesi inenin de perdesini kaldırarak akıl gözünü açacaktır.

Rabbim bizi Risale-i Nur’a sımsıkı bağlı ve 3. gözü daim açık ve berrak eylesin inşaallah.

Âmin. Ecmain.

(Genç Yorum dergisi, Temmuz 2025 sayısından alınmıştır.)