Batı ülkelerinde huzur arayışının anahtarı tabiata yakın yaşamak! Bunun için özel turlar düzenleniyor. Ormanlarda, nehirlerde gezen ve tefekkür eden insanlar şükredecek ne kadar çok şey olduğunu keşfedip ruhlarının tedavi olduğunu fark ediyorlar. 

TARİH BOYUNCA

Bir zamanlar doktorlar kansızlık için dağlara çıkmanın, lenf sistemi rahatsızlıkları için deniz kenarında yaşamanın, nekahet (iyileşme) döneminde olan hastaların ise ormanlara yakın yaşamalarının tedavi edici özelliklerinden faydalanmışlar. 

Hemen bütün medeniyetlerde halk arasında “Başın ağrıyorsa mersin ağacı altında derin nefes al. Miden ağrıyorsa okaliptüs ağacı altında nefeslen. Moralin bozuksa bir gül ağacının altında soluk al” gibi şifa tavsiyeleri yaygınlaşmış. 

Milâttan önce 4. yüzyılda Knidos’ta (Muğla-Datça) yaşayan bilim adamı Crisipos kâinattaki seslerin bütün hastalıkları iyileştirebileceğini söylüyordu: “Kâinattaki sesler, pek çok hastalığı iyileştirir. Sinirli, endişeli, yorgun olduğun zaman bir nehir kenarına otur, gözlerini kapa, beynindeki bütün düşünceleri boşalt ve suların şırıltısını dinle. Unutma ki, su sinirlere en iyi gelen ilâçtır. Rüzgârın sesi gürültüleri yok eder, ormanın sesi ise beyni dinlendirir.”

Günümüzde de pek çok uzman tabiatla iç içe olmanın hastalıklara iyi geldiğini kabul ediyor. Dağların, denizlerin ve ormanın içinde gezerek tefekkür etmenin “ruhun sesini dinlemek” için iksir gibi olduğunu ifade ediyorlar. Beden ve ruh sağlığı için kâinatı tefekkür ilâç hükmünde. 

YEŞİL ALANLAR: DAHA DÜŞÜK STRES, DAHA İYİ BİR ZİHİN SAĞLIĞI

Sağlık Araştırmacısı Lauriane Suyin Chalmin-Pui Phys.org’daki makalesinde şöyle diyor: “Araştırmalarımız, stresi azaltmak için küçük yeşil alanların bile önemli olduğunu gösteriyor. Katılımcılar bunun hayata bakışları üzerinde olumlu etkisinin olduğunu söylüyor.” 

“İster bahçeyle uğraşırken, ister kuş şarkılarını dinlerken olsun, tabiî alanlarda bulunmanın ruh sağlığı üzerinde olumlu etkisi olduğuna dair artan deliller var. Tabiatta olmak ayrıca çocuklarda gelişmiş bilişsel işlev, daha fazla gevşeme, travmayla baş etme ve belirli dikkat eksikliği bozukluğu semptomlarını hafifletme ile bağlantılı. Pandemi sebebiyle birçok insanın evde olduğu dönemde, bahçeli evlerde bitkilerle uğraşmanın daha düşük stres belirtileriyle ilişkili olduğu netleşti. Bahçeler, komşular ve yoldan geçenlere görünür olduklarından, topluluğun refahına da katkıda bulunabilirler”

“Deneyimizde, katılımcıların yaşları 21 ile 86 arasındaydı. % 64’ü kadındı. Petunya, viyola, biberiye, lavanta, açelya, akasma ve bir cüce ardıç ağacı dahil süs bitkileri içeren iki ekici (bakım kolaylığı ve çoğu insana aşinalıkları dolayısıyla) seçildi. Ayrıca 42 sakinimize kompost, kendi kendini sulayan kaplar, bir sulama kabı ve bir kafes sağladık. Araştırma ekibi, tüm bahçelerin benzer olmasını sağladı. Katılımcılar bitki bakımı konusunda bilgilendirildi, mümkün olduğunca az bakım gerektiren daha fazla bitki eklemelerine izin verildi. Bir yıllık süre içinde, sakinlerin algılanan stres seviyelerinde % 6’lık düşüş görüldü. Bitkileri ekledikten üç ay sonra katılımcılarda zihin sağlığının daha iyi olduğu gözlemlendi. Çalışmamızın sonuçları, stresi azaltmak için bahçesi olmayanların, iç mekân bitkileri yetiştirmelerinin bile zihinsel sağlık yararları sağladığına dair bazı deliller var.” (28 Kasım 2020, Yeni Asya)

HÜLÂSA

“Kıyametin kopacağını bilseniz de elinizdeki fidanı dikin” diyen bir Peygamberin (asm) ümmeti olarak hayvanların, ağaçların ve bitkilerin de hukuku olduğunu unutmayalım!