Click Here!
      "Gerçekten" haber verir 06 Şubat 2007

Eski tarihli sayılar

Görüş, teklif ve
eleştirilerinizi
[email protected]
adresine bekliyoruz.
 

İsmail BERK

Bağdat can pazarı



“Bağdat’ta Şiilerin yaşadığı Sadriye bölgesinde akşam saatlerinde bomba yüklü bir kamyonun infilak etmesi sonucu 135 kişi öldü, 300 kişi de yaralandı.”

Hafta sonu haberlerinde geçen bu cümle yine bir intihar saldırısının kanlı bilânçosunu veriyordu. Bu satırları yazarken nasıl yutkunduğumu, kalbime damlayan gözyaşlarının akıttığı acı ve kederi tarif edemem.

Bu acı haberleri izleyen her insanın duyabileceği ıztırabı hissettim, yaşadım ve yazarken bari zalimlere olan tepkimizi dile getirelim diye düşündüm.

İnsanlık tarihinin en utanç verici sahneleri maneviyat şehri Bağdat’ta yaşanıyor. Abidevî şehir Bağdat, Kerbelâ’dan beter ciğersuz vak'aların yaşandığı bir ölü şehri oldu.

Ne zamana kadar bu vahşet seyredilerek geçiştirilecek?

İslâm dünyası, suskunluğunu ve sessizliğini ne zaman bozacak?

Saddam bahanesiyle oynanan oyun, şimdi hangi yalana sığınacak?

Bu haliyle, mızrak çuvala sığmıyor. Ancak binlerce insanın başı çuvala girdi.

Uluslar arası camia, sadece Ortadoğu turları yapmakla ve kukla rejimlerin sözüm ona siyasî temsilcileri ile görüşerek neyi halletti?

Dünya kamuoyu, kan gölüne dönmüş Irak’ı ne zamana kadar görmezlikten gelecek?

Bir tarih yok oluyor. Bir medeniyet çöküyor. Bir nesil katlediliyor. Bir ülke talan ediliyor. Batının pis ve vahşi eliyle... O canavar kan kusucunun bitmeyen iştahıyla...

Irak halkı, gözümün önünde gitmiyor. “Duâ etmekten başka bir şey elimizden gelmiyor” demek yeterli mi? O konuda da rahat değilim.

Bu zulümler ve tırmanan iç savaş, bir uyanma ve toparlanma ile işgal kuvvetlerine karşı ortak hareketi doğursaydı, belki biraz teselli bulacaktım.

Ancak gel gör ki, mezhep ve ırk esasına dayalı husûmet tohumları maalesef yeşermeye başladı. Kardeş kardeşi vuruyor. İç çatışma gerginliği ile terör bütün ülkeyi sardı. Kim-kime, dumduma bir vaziyet.

Acı veren bir manzara. Hüznü derinleştiren bir fitne, ortalığı kasıp kavuruyor. Güdümlü bir hükümetin aymazlığıyla tamamen teslim alınmış ve silâhın gölgesinde korku duvarını aşmış ölümle yüz yüze bir toplumun felâketi yaşanıyor.

Anneler de, bebekler de, canlar da, cananlar da ecel terleri ile burun buruna. Hayatlarının baharında ölüm çığlıkları ile pençeleşen ve geleceğinin bütün ümitlerini kaybeden bir ülkenin insanlarını her gün televizyonda görmeye, gerçekten hiçbir vicdan dayanamaz.

Mazlûmluğun bu denli onurlu bir irtifada, en zalim ve en ağır bir zulme ve tecride maruz kaldığı bir yüzyıl savaşı, bir ülke kanı henüz kaydedilmedi.

Ülkenin üçte biri kayıp, ölü ya da göç etmiş veya ülkesini terk etmiş durumda. Taş üstünde taş kalmadı. Cenaze ambarına dönen ülkede, hâlâ Şiî-Sünnî, Kürt-Türk-Arap çatışmaları ile zalimlerin ekmeğine yağ sürmek, ayrı bir şuursuzluk ve ihanet.

Acıların bölgesi, zulümlerin platosu bu coğrafyada, akil insan ve basiretli siyasetçi kıtlığı ile maalesef bugünlere gelindi.

Irak’ın sükûneti sağlanmadıkça, hiçbir komşu rahat edemez. Batı dahil, kimse suskunluğuyla bir sonuca varamaz. Bu utancın altında kalırlar. ABD de rahat edemez. Mevcut savaş çetesi başkan ve ekibi de tepe taklak, tarihin en karanlık sayfasında yerlerini almaya hazırlanıyorlar.

İnsana ve cana kasteden bir medeniyetin kirli ve kanlı eli, İslâma uzandıkça, içimiz kanıyor ve bu kanayan yaranın bir şuura vesile olmasını temenni ederek, yaramızı manen sarmaya çalışıyoruz.

Daha fazla acı çekmeden, bu bölgede barışa giden bir huzur bekliyoruz. Öncelikle işgal kuvvetlerini defederek…

“Mazlûmların Allah’ı var ve bu zulüm yerde kalmayacak” inancıyla ve hesap günü ile ancak bir nebze teselli buluyoruz. Esas tesellimiz, zalimlerin çekilmesini ve mağlûbiyetini görmek olacak.

İnsanlık, sınavını kaybetme tehlikesi ile yüz yüze...

Umarız, sınavını verir.

06.02.2007

E-Posta: [email protected]


 
Sayfa Başı  Yazıcıya uyarla  Arkadaşıma gönder  Geri


Önceki Yazıları

  (05.02.2007) - Görüntü fazla, arka plan karanlık

  (04.02.2007) - Hizmetlerde resmiyet ve gönüllülük

  (31.01.2007) - Kamuoyunu yanıltma girişimleri

  (30.01.2007) - İnovasyona ilham olan tecdit

  (29.01.2007) - Çeşitleme

  (28.01.2007) - Risâle-i Nur’la düşünmek

  (25.01.2007) - Farklılaşma ile bütünleşme

  (24.01.2007) - Birlikte yaşama samimiyeti

  (23.01.2007) - Türkiye kendisiyle buluşmalı

  (22.01.2007) - Türkiye yol ayrımında

 

Bütün yazılar

YAZARLAR

  Abdil YILDIRIM

  Abdurrahman ŞEN

  Ali FERŞADOĞLU

  Ali OKTAY

  Cevat ÇAKIR

  Cevher İLHAN

  Davut ŞAHİN

  Faruk ÇAKIR

  Gökçe OK

  Habib FİDAN

  Hakan YALMAN

  Halil USLU

  Hasan GÜNEŞ

  Hasan YÜKSELTEN

  Hülya KARTAL

  Hüseyin EREN

  Hüseyin GÜLTEKİN

  Hüseyin YILMAZ

  Kazım GÜLEÇYÜZ

  M. Ali KAYA

  M. Latif SALİHOĞLU

  Mahmut NEDİM

  Mehmet KARA

  Meryem TORTUK

  Metin KARABAŞOĞLU

  Mikail YAPRAK

  Murat ÇETİN

  Murat ÇİFTKAYA

  Mustafa ÖZCAN

  Nejat EREN

  Nimetullah AKAY

  Raşit YÜCEL

  S. Bahaddin YAŞAR

  Saadet Bayri FİDAN

  Sami CEBECİ

  Sena DEMİR

  Serdar MURAT

  Süleyman KÖSMENE

  Vehbi HORASANLI

  Yasemin GÜLEÇYÜZ

  Yasemin Uçal ABDULLAH

  Yeni Asyadan Size

  Zafer AKGÜL

  Zeynep GÜVENÇ

  Ümit ŞİMŞEK

  İslam YAŞAR

  İsmail BERK

  Şaban DÖĞEN


 Son Dakika Haberleri
Kadın ve Aile Dergisi Çocuk Dergisi Gençlik Dergisi Fikir Dergisi
Ana Sayfa | Dünya | Haberler | Görüş | Lahika | Basından Seçmeler | Yazarlar
Copyright YeniAsya 2004