Arz üzerinden uyanan, canlanan, şenlenen, renklenen, başka bir âlem sanki yeniden kurulur. Bir boru sesiyle uyanan askerlerin vazife başına koştukları gibi bahar mevsiminde hayata yeni adım adan kuzuların, kuşların, karıncaların, kelebeklerin, arıların, böceklerin koşuşturmalarının ayrı bir hikâyesi görülür. Her birinin duruşları, bakışları, yaşantıları, verilen emri ifa ve itaat etmeleriyle ayrı bir dünyası vardır.

Bahar zamanı güzelliğiyle, rengiyle, kokusuyla ve bütün ihtişamıyla her şey binler dillerle Rahmet hazinesinden tecelli eden güzellikleri, arzı kuşatıp dolduran nimetleri haber verirler. Ağaçlardaki çiçekler rengiyle, deseniyle, kokusuyla düşünen insanlar için bir kitap, bir mektup, bir şiir gibi zarif edasıyla göze, kalbe, idrake hitap eder. Sonra nizam intizamla intişar eden yapraklar ve meyveye duran tomurcukları rahmet hazinesinden gelen nimetlerin İlahi ikramları ve ihsanlarını hatırlatıyor.  

“Hem mâdem bahar faslında, zeminin dar sayfasında, hatâsız yüz bin kitabı birbiri içinde yazan bir kalem-i kudret, gözümüz önünde yorulmadan işliyor.” Bahar mevsiminde hayata adım atan bütün canlıların vücudunu, nizam intizam içinde, hassas ölçülerle, simetrik kanat, göz, kulak, parmak, tırnak gibi alet ve azalarla yaratan, çalıştıran, rızkını veren Rabbimiz, sanat harikası eserlerindeki derin manaları Rum Suresi, 50. ayette, nazarlarımıza sunmuş. Baharda yeniden diriliş faaliyetleriyle haşir meydanında, ölülerin diriltileceği gerçeğini işaret etmiştir.

Bahar faslında “…göz ile görünen bu hadsiz in’âmlar, ihsanlar, lütuflar, keremler, inâyetler, rahmetler, perde-i gayb arkasında bir Zât-ı Rahmân-ı Rahîmin bulunduğunu sönmemiş akıllara, ölmemiş kalblere gösterir.” Akılımızla, kalbimizle ve bütün duygularımızla bahar sayfasında önümüze serilen mucizeleri doğru okumalıyız. Cenab-ı Hakk’ın isimlerinin yeryüzü sergisinde tecelli ettiği güzelliklerin farkına varmalıyız. Hikmetini, rahmetini, merhametini idrak etmeliyiz ve mesüliyetimizi deruhte etmeliyiz.

“Evet, her bir nebatın çiçek açması zamanında ve sümbül vermesi anında tebessümkârane manevi tekellümleri hengâmındaki tesbihleri, kendileri gibi güzel ve zahirdir.” Mevcudat üzerinde tezahür eden tevhid delillerini, varlığının işaretlerini, birliğinin eserlerini ve mucizeleri tefekkürle mütalaa etmeliyiz. Rabbimizin güzelliklerini şuurla, tefekkürle idrak ederek Üstadın veciz ifadesiyle: “Senin tarif edicilerin, bütün masnuatındaki mucizelerindir.” işaret ettiği hakikatleri anlamalıyız.

Aziz Mahmut Hüdayi gibi eserden müessiri, aynaya bakarak güzelliklerin asıl sahibine aşkla, imanla bakıp muhabbetle görmeliyiz: “Âyinedir bu âlem, her şey Hak ile kâim / Mir’ât-ı Muhammed’den Allah görünür daim.” demeliyiz.