Risale-i Nurlar, Kur’an’ın ulvi hakikatlerini, kudsi mesajlarını, ebedi saadet müjdelerini sunan tefsirlerdir. Felaket ve helaket asrı olarak vasıflandırılan bu zamanda insanlığın manevi temelleri sarsılmış, şüpheler, tereddütler, bunalımlar, buhranlar içindedir.

“Dünya hayatının bütün bütün fani ve muvakkat olması ve medeniyet fantaziyelerinin aldatıcı ve uyutucu olması…” gibi sebeplerle insanlar, maddi çareler ve manevi reçeteler aramaktadır. İslam’ın Kur’an ayetlerindeki delillerle iddia ve ispat ettiği iman esasları, insanların idrakine uygun, ilmi misal, delil ve yöntemlerle telif edilmiş olan Risale-i Nur Külliyatı asrın tefsiridir. Bu hakikatler hazinesine ulaşan, okuyan herkes huzur veren pozitif bir hayata ulaşmamın hazzını, sürurunu yaşar.

Risale-i Nurların telifinden itibaren Bediüzzaman’ı tanıyan, Kur’an hakikatlerini okuyanlar, nura talebe olmuşlar. El yazması risaleleri, yaygın bir eğitim anlayışıyla, neşir, tanıtım ve dağıtım faaliyetiyle muhtaçlara ulaştırmışlar. Çığ gibi büyüyen hizmet kervanını yasaklar, baskılar, istibdat ve hapisler durduramamış. Mahkemelerde Nur Talebeleri, uğradığı haksızlığın müdafaasından vazgeçmiş; iman davasının hakkaniyetini savunmuşlar.

Günden güne hizmet kervanı güçlenip büyürken Bediüzzaman, talebelerine sıdk, sebat ve sadakat düsturuyla hizmet ölçülerini, kardeşlik düsturlarını vermiş. Müspet hareketle asayişi temin ederek vatan ve millete faydalı olmak, insanların tahkiki imanı tebliğ etmek, kâinatı yaratan Rabbimizi (cc) tevhid delilleriyle, ilmi hakikatlerle tanıtmak, ispatlamak, Hz. Peygamberin (asm) sünnetini, mesleğini ve mesajlarını insanlara ulaştırmak gibi İslam ve imanın inkişafı için ihlâsla çalışmayı tavsiye etmiştir.

“Hem Nur mesleğinde benlik ve gösteriş bir nevi şöhretperestlik, merdud (reddedilmiş) olduğundan…” benlik, enaniyet gibi ihlas sırrına nur davasına aykırı tavır ve davranışlardan kaçınarak tevazu ve mahviyeti tercih eden Bediüzzaman, “Evet, lezzetli üzüm salkımlarının hasiyetleri, kuru çubuğunda aranılmaz. İşte ben de öyle bir kuru çubuk hükmündeyim.” kendi şahsiyetini ön plana çıkarmamıştır. “Bu zaman, cemaat zamanıdır. Ferdî şahısların dehası, ne kadar hârika da olsalar, cemaatin şahs-ı manevîsinden gelen dehasına karşı mağlûb düşebilir.”

Bediüzzaman, Nur hizmetlerinin düzenli, dengeli, çalışarak başarıya ulaşması için şahıstan ziyade, şahs-ı maneviye önem vermiştir. Kur’an hakikatlerini omzunda taşıyanların kardeşlik ölçüleriyle, meşveret ederek ve ihlâs prensipleriyle çalışmaları İhlâs Risalesinde yer almıştır: “Güya on hakikî müttehid adamın herbiri yirmi gözle bakıyor, on akılla düşünüyor, yirmi kulakla işitiyor, yirmi elle çalışıyor bir tarzda mânevî kıymeti ve kuvvetleri vardır.” 

Bir asırdır Türkiye’de dünyada okunan Risale-i Nur Külliyatı, Kur’an-ı Kerim’in nurunu, manalarını, mesajlarını, sırlarını, hakikatlerini, derslerini, feyiz ve faziletlerini insanlığa yansıtan aynalardır.