Bir kardeşimiz, “Risâle-i Nur şakirdlerinin meşgul olduğu vazife, en muazzam olan mesail-i dünyeviyeden daha büyüktür. Siyasetle uğraşmaya vaktimiz yoktur. Yüz elimiz de olsa, ancak Nur’a kâfi gelir.’1 ifadesi bizi siyasetle iştigalden men etmiyor mu?” diye sordu.
Tahkik, tahlil ve senteze tabi tutmamız gereken, kastedilenin hangi “siyaset?” olduğudur. İçtimai, siyasi hayatı yönetilenler hakkındaki ayetlerden birkaçının meali şöyle:
“Resulüm! Eğer aralarında hüküm verirsen adâletle ver.”2 “Davud! Biz seni ülkede hükümdar yaptık, sen de insanlar arasında adaletle hükmet, keyfine/nefsinin hevesine uyma ki, seni Allah yolundan saptırmasın.”3 “Allah size emanetleri ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğinizde adaletle hükmetmenizi emreder...”4 İşte, “Kur’ân-ı Azimüşşan, bütün zamanlarda gelip geçen nev-i beşerin tabakalarına, milletlerine ve fertlerine hitaben Arş-ı aladan irad edilen İlahi ve şümullü bir nutuk ve umumi, Rabbani bir hitabe olduğu gibi… dünya maddiyatına ait pek çok fenleri ve ilimleri camidir…”5 Bunlar, “imân, ilim, ibadet, ahlâk, ukubat”, hürriyet, cumhuriyet, adalet, meşrutiyet/meşveret, demokrasi, uhuvvet, iktisat/ekonomi gibi sosyal, siyasî tüm ölçü ve stratejilerdir. Bir kısmı şöyle sıralanır:
Siyasetü’l-medeniyye (toplum siyaseti)
Nizamatü’l-âlem (genel düzenleme) Hukuk (toplum hayatını düzenleyen kaideler)
Muamelat (şahıs ve aile hukuku vb. meseleler)
Adab-ı içtimaiye (sosyal, beşeri, siyasi münasebetler,)”6
Kur’an tefsiri Risale-i Nur ise şöyle de tarif edilir: “Bu zamanın bir mehdîsi ve müceddidi”7 olan “Risâle-i Nur sadece iman dersi değil, içtimâi (siyasi) ders de verir.8 “Kur’ân siyâseti, yüksek İslâm siyasetini takip eder.9 Münazarat, “siyâset tabiblerine, teşhis-i illete dâir hizmet ile muvazzaftır.”10 İçtimâi, siyasi tüm mefhum, ölçü, stratejiler Beyanat ve Tenvirler’de toplanmış, hatta parti akımları, lider ve ileri gelenlerin isimleri de…
Ancak, o şahsi siyasi görüşlerini serdetmez: “Kalbe ihtar edilen içtimaî hayatımıza ait bir hakikat. Bu vatanda şimdilik dört parti var. Biri Halk Partisi, biri Demokrat, biri Millet, diğeri İttihad-ı İslâmdır.”11 O halde, “siyasetle uğraşmaya vaktimiz yoktur” derken, Risale-i Nur’un takip ettiği “Kur’ân ve yüksek İslâm siyaseti” değil, devleti yönetme siyaseti kast edildiği gayet net ve apaçık değil mi?
Dipnotlar:
1-Tarihçe-i Hayat, s. 600.; 2-Maide Suresi, 42.; 3-Sad Suresi, 26.; 4-Nisa Suresi, 58.; 5-Hizmet Rehberi, s. 52.; 6-İşârâtü’l-İ’câz, s. 166.; 7-Barla Lahikası, s. 103.; 8-Hizmet Rehberi, s. 54.; 9-İşârâtü’l-İ’câz, s. 84.; 10-Münâzarât, s. 20.; 11-Emirdağ Lahikası, s. 386.