İlk işaretini yine İstanbul’da hayır’ların evet’leri geçtiği 16 Nisan referandumunda vermiş olan bu süreç, 23 Haziran’ı getirdi.

İktidarın ve özellikle de Sarayın seçmeni etkilemek için yaptığı herşey geri tepti.

Bol keseden dağıtılan seçim rüşvetleri de işe yaramadı, korkutma ve tehditler de. 

Bilhassa son seçimlerin verdiği karamsarlıkla daha çok seslendirilen “Bunlar seçimle gitmez” sözündeki şehir efsanesi de çöktü.

Böylece hafta sonundaki Barla programımız vesilesiyle uğradığımız İslamköy Demokrasi ve Kalkınma Müzesinin girişindeki Demirel imzalı şu tesbitler yine doğrulandı:

“Karşılaştığımız sorunların cinsi, sayısı, ciddiyeti ne olursa olsun, onların altında ezilemeyiz. Ufkumuzu karartamayız. Çare yerine çaresizliğe talip olamayız. Çare vardır ve bu çare demokrasinin içindedir.”

23 Haziran’da bunu bir kez daha gördük.

Korku, tehdit ve hipnozla sindirilip “uyuşturulan” halkın idrak ve vicdanı bir noktadan sonra tekrar devreye girerek baskıya, hukuksuzluğa, adaletsizliğe, ötekileştirme ve kutuplaştırmaya, şımarıklığa, kibire, israf ve şatafata, sorumsuzluğa, istismara... “hayır” dedi.

Bu mesaj, “safdil dindarlar”ın dua ve desteğini Ergenekon güdümlü, MGK ve kırmızı kitap-gizli anayasa referanslı, OHAL patentli hukuksuz ve antidemokratik uygulamalar için payanda olarak istismar eden ikiyüzlü siyasetlerin reddi anlamına da geliyor.

İktidarın 31 Mart seçimini iptal ve yenileme girişimlerini gündeme getirmesi üzerine şu yorumu yapmıştık: “Yenilen pehlivan güreşe doymazmış. Hırs sebeb-i hasarettir, yani kaybettirir. Kendi düşen ağlamaz. Zarara rızasıyla girene merhamet edilmez.” 

31 Mart’taki 13 bin farkı küçümsemeyip kabul ve hazmetselerdi, dahası şaibe ve hırsızlık iddialarıyla seçmen iradesine ve sonuca gölge düşürmeye çalışıp 23 Haziran seçimini dayatmasalardı, 800 bin gibi çok daha büyük bir farkla bu hale düşerler miydi?

İmamoğlu’nu kutluyor, bu başarıyı kazandıran çizgide sebatla devamını diliyoruz.

23 Haziran seçiminin sonucu hayırlı olsun.