* Risale-i Nur, “îmansızlık hastalığı” ve o hastalıktan kaynaklanan konu ve problemleri de tesbit ederek, bunların îmanla nasıl izale edileceğini göstermiştir. (Cafer Kaysici)

* (...)Bediüzzaman Said Nursî’nin hasta psikolojisini çok derinlemesine ortaya koyduğu “Hastalar Risalesi,” hastalıkla savaşmaktan ziyade barış yolunu tercih ederek, hastalığı kabullendirmeyi sağlayarak hastalarda psikolojik bir rahatlama sağlamaktadır. Ayrıca hastalığın güzel yönlerinin de olabileceğini, hattâ dert değil derman olabileceğini göstermesi sayesinde hastaların ümitsiz bakış açılarını olumlu bir sûrette değiştirmiştir. (...) Hastanelerde mânevî destek hizmetlerinin desteklenmesi ve genişletilmesi önerilmektedir; [zira] “Hastalar Risalesi” derslerinin bu hususta çok etkili bir metot olduğu, yapılan çalışmayla gösterilmiştir. (Emin Cenan Coşkun)

* (...)GDO demek başta “kısırlık” (sterilite) [olmak üzere] “karakteri bozuk bir nesil, kanser, alzheimer, diyabet, obezite vs.” demektir. Günümüz gıda üretim teknolojilerinde, bütün hazır yiyecek ve içeceklerde GDO müdahaleleri ve emülgatörlerin (E) en az birkaç tanesi mutlaka kullanılmaktadır. Gıda üretiminde kullanılan bu maddelerin kaynak ve etki mekanizmaları hakkında bilgisi olmayan tüketiciler zehirli ve haram maddelerle beslendiklerinde, bu maddelerin kana karışmasının bedende cana, inanca, huy ve davranışlara olumsuz yansımaları olacaktır; zira beslenme, hayat tarzını yakından etkiler. Sağlıklı bir hayat sürdürebilmek için, tükettiğimiz gıda ürünleri hakkında bilgiler edinmek zorundayız; çünkü “insan ne yerse odur.” Ayrıca Said Nursî’nin de belirttiği üzere “haramın mukaddimesi haramdır.” (Feyzullah Ergün)

* Tüm maddî ve mânevî hastalıkların temelinde—kim ne derse desin—“hadd-i vasatı aşmak” vardır. Yani Kur’ânî ölçülerden sapma vardır. (...)Hasta her ne şart olursa olsun, eğer Müslüman’sa Kur’ânî ölçülere riayet edecek ve şifa bulacak, gayrimüslimse kendi dininin asliyetinde var olan fıtrata uygun ölçülerde yaşayacak yine şifa bulacaktır...(Murat Arslan)

* Risale-i Nur’da “sakın, sakın, sakın” kelimelerinin üç kez art arda tekrar edilerek “en dehşetli musîbet” olarak gösterilen tek durum [ş]udur: Ehl-i zındıkanın tecavüzlerine karşı müdafaa ve koruyucu hekimlik görevini yapacak şahs-ı mânevînin bütünlüğünün bozulması ve âzâlarının birbiriyle uğraşması, şahs-ı mânevînin metin bir hükmü olan meşveretin zayıflatılması, bünyenin savunmasız bırakılarak mağlûbiyete zemin ihzar edilmesini netice verir. Artık tenkidin haklı ya da haksız olmasının hiçbir önemi yoktur; zira tesanüt kırılarak vücudun insicamı bozulmuş, cemaatin tadı kaçmıştır...(Ömer Önbaş & Celâl Ayral & Nahit Topaloğlu & Nejdet Pehlivan)

* (...)Tıp alanında bunca ilerlemelere rağmen sebepleri ve çareleri kesin olarak ortaya konamayan bazı bedenî ve ruhî problemlerin sebep ve çareleri, Cenab-ı Hakk’ın tevfik ve inayetiyle ve aklî/mantıkî, ilmî izahlarla Risale-i Nur’da gösterilmiştir. (...)Modern tıbbın tıp fennine ve hekimlere yüklediği misyon arzîdir, dünyevîdir, maddîdir, nâkıstır, kifayetsizdir; Bediüzzaman Hazretleri’nin Kur’ânî bakış açısıyla ortaya koyduğu yaklaşımsa mânevîdir, semavîdir, İlâhî’dir, hakikîdir. Fıtrata uygundur. Aklı, kalbi, ruhu, hissiyatı tatmin edendir. Aynı zamanda ilmîdir, ilmî verilerle uyum içerisindedir. Sadece dünya saadetini değil, ebedî saadeti de te’mine vesiledir... (Sedat Koçak)

***

Not: Yukarıdaki tesbitler, “Köprü” dergisinin “Risale-i Nur ve tıp (II)” konulu Kış 2020 tarihli sayısından derlenmiştir.