Bu önemli tespiti Bediüzzaman hazretleri 1911’de kayda geçen ve bilhassa meşrutiyet, hürriyet ve Medreset’üz-Zehra’nın tarifini barındıran Münazarat eserinde kullanıyor.
Ayrıca Kastamonu Lahikası’nın Yirminci Mektubu’nda (2) bahsi geçen üç inkılâb-ı azîmeler cihetiyle, mezkur zaman dilimlerine şartlara göre hizmet metodların, gah “zâhir ve aşikârâne”, gah “vazife-i tenvirisiyle” devam etmeleri ve Üstad Hazretlerinin hayatının üç dönemi (Eski Said Dönemi saltanattan meşrutiyete geçişte, Yeni Said Dönemi istibdat ve rey-i vahitte ve Üçüncü Said Dönemi demokraside) gösteriyorlar ki zamanın şartlarına göre hizmet esasları ve maksadı aynı kalsa da, fiiliyat ve uygulamada farklı olabilir.
Bahsi geçen metindeki tarihler nispetinde ve zamanın şartlarını göz önünde bulundurarak, şuan “zâhir ve aşikârâne” hizmetler dönemindeyiz. Bir sonraki dehşetli ve fecî dönemi sağlıklı geçirebilmek için, yeni nesillerin iman ve eğitimlerini temin altına almamız gerekiyor, keyfiyete ulaşmak için kemiyeti de arttırmak gerekiyor.
Bizlerden sonraki nesil, yani sarsılmaz ve metin bir kimlik ile Nur Risalelerin hizmetine şevksiz ve mağlub yıllarda dahî sürdürmeli.
Bu nedendendir ki, önümüzdeki neslin eğitimini, mevcut rahatlara geçiş döneminin gafletinden aksatmamalıyız.
Şu kolaylıklar zamanın getirdiği imkânları iyi değerlendirmeli ve herkes istidat ve kabiliyet noktasında iman hizmetine verebilecekleri desteği sunmalı:
Eğitimciler ve pedagoglar eğitimde, kimi yazılımda, kimi reklamcılıkta, kimi habercilikte, kimi içtimaiye tespitlerde, kimi edebiyatta, kimi çizimde, kimi video çekiminde, kimi video kesiminde, kimi musikîde vesaire.
İstidat ve vaktin zekâtlarıdır hizmetimizi ayakta tutan. Maddî imkânlar ile faaliyetlere destek olunabilinse de asıl hizmet kendi bünyemizde yer alan vakitlerinden feragât eden ağabey ve kardeşlerimiz ile olmaktadır.
Bundandır ki, herkes imkânı çerçevisinde yetkili birim ve müesselerimize başvurup, elinden gelen hizmetleri sunmaya talip olmalı ve kendisi için şahs-ı manevînin umuma bakan katkı payını bulmalı.
Bu bağlamda bu istidadat ile zengin şahs-ı manevîmizin temini adem-i rekabet, tefanî ve müfritâne irtibat iledir.
Bu vesiyle ile, bilhassa ömrünü, vaktini ve mesailerini bu hizmet yolunda sarf eden tüm ağabey ve kardeşlerimizden, Allah ebeden razı olsun.
Dipnotlar:
1. Münazarat, s. 52
2. Kastamonu Lahikası, Mektup 20