Yüzyıl önce yola çıkmış bu kervan
Kervanın başını çekmiş Bediüzzaman
Yirminci yüzyıldır bu ahir zaman
Kervan gidiyor geç kalma kardeş
Bir güneş ki şark tarafından tulü etti
Onun nuruyla karanlık, zulmet bitti
Beklenen son müceddid zuhur etti
Kervan gidiyor geç kalma kardeş
Medreseler görmedi böyle bir yiğit
Aldı sadık bir rüyada nurlu öğüt
On beş yaşında oldu Molla Said
Kervan gidiyor geç kalma kardeş
Davam davam deyip durmadan yürüdü
Anadolu’yu neşe, sevinç, huzur bürüdü
Vazifemiz ihlas, hizmet, gayret, der idi
Kervan gidiyor geç kalma kardeş
Biz de dersimizi aldık Risale-i Nurdan
Temizlendik günahtan hatadan kirden
Bin yüz on bir olur dört tane birden
Kervan gidiyor geç kalma kardeş
Hizmete engel mi olur yorgunluk ve maç
Baksana insanlık imana nurlara muhtaç
Tembellik döşeğinden kalk şevkle uç
Kervan gidiyor geç kalma kardeş
Nurun naşiri efkarı işte Yeni Asya
Bekler onu Avrupa Amerika ve Asya
Bütün insanlık keşke buna ulaşsa
Kervan gidiyor geç kalma kardeş
Nur kahramanı Zübeyir, Sungur ve Bayram
Onları görenler nurlara olmuş hayran
Ne düşünüp durursun dönüyor devran
Kervan gidiyor geç kalma kardeş
Ey aziz üstadım BEDİÜZZAMAN
Himmet et boşa geçirmeyelim hiçbir an
Ne olur o hazin dualarında bizi de an
Kervan gidiyor geç kalma kardeş