BAYRAM AYNASI:

Bayramlar, ebedi sevinçlerin aralık kapısı... Bu kısa sevinmeler, sonsuz sevinmelere ayna... Bayram… Bu geçici çekirdek bayram sevinçleri; ebedî âlemde cennet ağaçlarına dönüşsün diye…

*

BAYRAM DUÂSI:

Artık savaşlardan yoruldu dünya. Şu savaşkan adamlardan da bıktı ki bıktı. Gelin bir bayram duası yapalım. Zalimlerden, münafıklardan, müstebitlerden kurtulmak, esareti kapı dışarı edip hürriyeti selâmlamak için…

*

BAYRAM… ÇOCUKLUK ÜLKESİ:

Bayram denince hayalimden gitmeyen çocukluk ülkesine daha çok hasret kalmadan dönmek geliyor. İnsanlık kapıları sonuna kadar aralansa kim ne kaybeder!

*

BAYRAM DOSTLUĞU:

Ben tanıyorum bayramları. Ne zaman gelse evde bulmuştur beni.

İçeri almışımdır. Hayret! Bir yorgunluğu da yok. Onca yoldan gelmiş. Anladım; dost dostu görünce dirilirmiş.

*

BAYRAMI GÖRMEK:

Bayram... tazelik, canlılık, cömertlik, tebessüm, telaşesizlik... Her şey, herkes tanıdık... Merhaba, nefeslerim! Merhaba, içimde nicedir çalmadığım kapılar; bayram geldi!

*

BİR BAYRAM TARİFİ:

Bayramın bir adı da zenginlik… Bu zenginliği derk etmek; insansızlığın her halini terk etmek “bayram” değilse ne!

*

HAYATIN ELİNİ ÖPMEK:

Gel, seni bayram yerine götüreyim!

Bak; bunlar yıldız; her gece gelirler böyle! Bu senin bayram gözlerine… Bunlar papatya, bunlar da gelincik... Aman ha dünyayı sarma sırtına! Sesini duy mevsimlerin! Dinle bestesini kalbinin. Baksana; yeryüzü, gökyüzü hep bayram yeri... Elini öp hayatın; her dem gözlerine düşen bayramın!

*

BAYRAM MENDİLİ:

Bu kâğıt mendiller nerdeee! Renkli, desenli, bembeyaz mendiller sattım bayram önlerinde. Yıllar sonra anladım ki gözyaşları, bütün acılar silinsin için imiş bu mendiller.

İçim buruk, kalbim kırık, yara bere içinde olsam da… Doluya koysam almıyor; boşa koysam dolmuyorsa da… Bende bu ağıt, bu hıçkırıklar… Neyse… Yine de bayram, bayramdır.

Bilirim; gözyaşımı silmeye gelmiştir.

Boşuna satmamışım o mendilleri…

*

BAYRAM KARŞILAŞMALARI:

Özlediğim o eski bayramlar… desem… geçmiş gelmez. Her ânın bir bayram olduğu (nu bilmek) diye bir şey var. Çocukların cıvıltılarında, kuşları, çiçekleri seyirde… bayramlar hep var. 

*

BAYRAM RÜYASI:

Bayram… gözlerimde bir çocuk… Ve güler bitmeyen işlerime. Bayram… bu hangi düğündür ki hafiflemiş dünya; gerçek bir rüya…

*

BAYRAM YAKINLIĞI:

Ben anlamam; bugün bayram... Bütün küslükler, kutuplaşmalar bitecek. Gelincikler el öpmeye gelecek; harçlıkları hazır olsun.

Ben anlamam; biz insanız... Beşeriz; şaşarız. Dolup taşarız. Aşırı hallerimiz hal değil... Dil değil; yakıcı dillerimiz... Gökyüzüne bak; bayram yeri... Çiçekler, kuşlar, ağaçlar öyle... Ölüler bile güler bayramda. Mezarlıklar bayram yeri...

Ben anlamam; küslükler, düşmanlıklar cehenneme... Kutuplaşmalar kutuplara... Sen hâlâ nereye gidersin; bayram geldi.

*

BAYRAM UĞURLAMASI:

Bir çocuk gibi geldi bayram; bir çocuk gibi gitti. Saf, temiz, berrak...

Bayram… Sefalar getirdin heey; yine bekleriz!

*

BAYRAMI BEKLERKEN 

Bir gün gelecek o bayram.

Hak kiminse onun olacak.

Yalan susacak.

Doğruluk doğacak dağların ardından.

Kuşların yuvası bozulmayacak.

Karıncaların hakkı yenmeyecek.

Hah, işte bu “ekmek...”

Bu aradığımız “yürek” denecek.

Aynalarda pırıl pırıl bir şey...

Gözyaşlarımdaki tebessüm diye…

İnsanlık denilen sûret...

Sevinçten ebedî gülecek.

O bayram gelecek bir gün.

O sonsuz düğün...

Hürriyetin elleri elimde...

Çocuklar bile imrenecek bana.

Hepsi koşa koşa gelecekler yanıma.

Ne kadar benziyorlar bayrama!

Zulüm desen zincire vurulmuş.

Hürriyetin gözleri gözlerimde...

O bayram gelecek.