Acele “can” aranıyor!

*

Canın sıkılıyor. 

Kitap da okumuyorsun.

Emellerin almış başını gidiyor;

Her şeyi dünyada istiyorsun;

Canın sıkılır!

*

Dünya nüfusu... “adam” sayısı kadardır!

*

Ah, dostlarım!

Konuşuyoruz; tıkanıp kalıyoruz bir yerde!

Kem küm ediveriyoruz!

Zorlanıyor muyuz; yanlışa, “yanlış” derken!

Hakikati yaraladığımızdan haberli/habersiz;

Nice kelimeler düşüyor dilimizden.

Konuşmalar yürümüyor, çok zaman.

Bir cadı kazanı; kaynayan.

Ne q atıyoruz içine.

Çok yorulduk; uyusak?!...

*

Kendin hariç; herkesi merak ediyorsun!

*

Aslında aşk... bütün mevsimlere uğrar! (Mevsimler mi aşka uğrar/dı?!...)

*

Kalemin cızırtısı; silâhın patırtısından güçlüdür.

*

Ben değişmedim; kendini görüyorsun aynada!

*

Canın mı sıkılıyor?!... Yaşamayı alışkanlık haline getirmiş olmayasın?!...

*

Geceler bir bilmeceyse; çözelim!

*

Dünya mı?

Hangi dünya?

Kendi dünyana baksana!

Şaşı seni!

*

Gevezelik yani lâfızperestlik yani sadece konuşmak için konuşmak var ya... bir sıkılıyorum ki öyle durumlarda... sormayın!

*

Okul/mektep/medrese demek; dört duvar değil; bu senin iç hikâyen... Bir şeyi tutuşun, bırakışın, bırakmayışın... İçini dışını okuyuşun... Her dem kendine nasıl bir diploma verdiğin... 

*

Şimdiki medeniyet demek... {durup dururken} dünyayı huzursuz etmek demek.

*

Kelime öğrenmen yetmiyor; bir de konuşmayı belle; öyle görüşelim!

*

Gördüğüm kadarıyla ana-baba evlâdını; doktor, ha(s)tasını; muallim, talebesini; hoca, cemaati/ni tanı{ya}mıyor. Nasıl olacak o zaman eğitim, terbiye, tanışım, bilişim, teşhis, tedavi?!...

*

Yâr, yar, yar. Yâr (sevgili), yar (uçurum), yar (yarmak, yol açmak)... Sevgiliyle olmak; bir uçurum yakınlığı mı; hep yeniden yeniye yaralanmak, yol açmak mı?!... Bu üç kelimenin yüzde doksan dokuz şekil akrabalığı, böyle yollara, köprülere götürdü beni.

*

Yaz Kızım! Karar: Muhabbet hapse mahkûmiyetine...

*

Bakıyorum da bu gözlerindeki at gözlüğü... Görüşlerini köreltmek bir adım ötesi kör etmek için... Bu gözler sana emanet... At, gözlüğü...

*

Sabah olsa da uyansak; (ve/ya) biz uyandığımızda mı sabah olacak?!

*

Aceleye sor: “Nereye gidiyorsun?” diye... aceleden cevap da veremez! Acele bir yere varmaz; varsa da bir şey anlamaz! Yolun da keyfini süremez; dürer, büker; bir kenara kor; zira acele denilen şey; kör...

*

Sigara alır gibi kitap aldığımızda; dünya çok başka şeyler konuşacak.

*

“Aşksız âdem hayvan imiş!” diyor, Yunus. Tamam da aramızda aşklı mı var; aşksız mı; nasıl ayıracağız?!...

*

Samimi/ni/yet sağlaması: Kalbini götüremeyeceğin yere; geliyorum/gidiyorum deme!

*

Ne kadar da çok şey biliyorsun; gazete manşetleri gibisin; çoğu zaman; saman alevi... Kalbini, zamanı aydınlatan şeyler söyle! Bir güzel şeyler söyle! Zaman şeridi durmadan dönüyor da... 

*

Yalanın sökülüp atıldığı bir dünya arıyorum. 

*

Mesele anlaşıldı: Silâh fabrikaları açlık; ilâç fabrikaları hastalık; okullar cehalet imal ediyor!

*Şu Günü, Bu Günü’ne ben de bir gün ilâve edeyim: “Paraya El sürmeme Günü!” Dünya görsün; parasız da olunduğunu! Zaten çoğumuza bu nesneyi birileri koklatmama kararı almış! Tüketime körük olmayalım!

*

İlâçların yan tesiri; dostların can tesiri var! Hangisi ilâç!

*

Gelişmekte olan ülkeler arasındayız, lâfından ben bıktım; siz de bıkın! Ne demekse: gelişmek?!...

*

Unutacaksan unut; unutuyormuş gibi yapma!

*

Her kelime, yeni bir iklim; sözlükleri karıştırırken hissediyorum da...

*

Koltuk sevdalılarını anlamıyorum. Bir kere dünya fani... Dünyada adalet, gelir dağılımı orta yerde... Yani işin ehilleri pek de ortada yok. İşin garibi: “İşi yapamıyorum; gidiyorum!” diyen de pek yok! Oturun kitap okuyun. Torunlarınızla gezin. İdarecilik; okumak, bilmek ister. Zor değil; ağır işlerden... Bir bilen vardır bir yerlerde; bilmiyorum, desin; ayıp değil ki!

*

Emellerim, ah! Ölümü unutturup duruyorsunuz bana!

*

Çocukların gözyaşlarını çoğaltmak, oyuncak paralarını silâha yatırmakmış meğer yeni dünya düzeni dedikleri şey!

*

Dünyanın bir yerinde bir çocuk bir deri bir kemikse... silâha onca para ayıran bir dünyanın hiçbir yerinde demokrasi yoktur.

*

Bakıyorum da... dünya sırtında imiş gibiler, o kadar çok ki... Cehalet çeşit çeşit; öyle ya!

*

İnsanlarla hoş geçinmek de aklın şubelerinden diye okuyup öğrendimdi. Şimdi bakıyorum da...

*

Zaman seni söyler.

Seni söyler akan sular.

Ellerime bir gökyüzü dokunur.

Kuşların adı: Çığlık...

Seni söyler sabah akşam...

*

Her seçim/de... kendini yeniden  seçmiyor/ayırmıyor/tanımıyorsan... seçmek maddesine bak, sözlükte!

*

Ve otobanlar...

Ve gökdelenler...

Ve fabrikalar...

Bölüyorum/topluyorum ve saire...

Niye “huzur” çıkmıyor?!...

*

“Hayat nedir?” sorusuna cevap veremeyen okulların diplomaları; neyin cevabı olabilir ki!