Adaylığa destek talebinin dile getirileceği bu ziyaretler siyasetin gereği ve çok normal.

Bu partiler içinde elbette HDP de var.

2018 seçiminde 67 milletvekili ile Mecliste temsil edilen bu partinin halihazırdaki vekil sayısı 56. Eksilmenin sebebi terör suçlamasıyla bazılarının vekilliğinin düşürülmesi.

Ama bu eksilmeye rağmen HDP Mecliste grubu olan partilerden biri. Yasama faaliyetlerine ve Meclisteki tartışmalara katılıyor.

Ve grup başkanvekili, zaman zaman Meclis Genel Kurulunda oturumları yönetiyor.

Hakkında açılmış bulunan kapatma davası devam ediyor olsa da, mevcut durum bu. 

Partiler arasındaki ilişki, temas ve diyaloglarda, hele bilhassa ihtiyaç hissedilen hallerde HDP’nin yok sayılması mümkün değil.

Nitekim AKP’nin başörtüsü düzenlemesi için destek talebiyle kapısını çalıp ziyaret ettiği adreslerden biri HDP idi ve bu ziyaret AKP tarafından “HDP de yasal bir parti ve bu konuda desteğine ihtiyacımız var, ona da gitmemiz normal” şeklinde yorumlanmıştı.

Ve MHP de aynı yaklaşımı sergilemişti.

Kendi ihtiyacı için görüştüğünde “yasal parti” dediği HDP için, muhalefet aynı şeyi yapmaya kalktığında “terör” plağını çalmaya başlayan iktidar blokunun bu yaklaşımı, birçok konuda sergilediği samimiyetsizlik ve çifte standart örneklerinden sadece biri.

Bu itibarla, Millet İttifakının ve cumhurbaşkanı adayının diğer partiler gibi HDP ile de yapacağı temaslar son derece normal.

Dahası, seçimi açık arayla almak ve ülkeyi tek adam rejiminden kurtarmak için, bu temasların daha geniş ve kapsamlı bir demokrasi ittifakını netice vermesi de bir zaruret.

AKP de 15 Temmuz’dan sonra tercih ettiği müttefiklerinin bu seçimi kazanmasına yetmeyeceğini gördüğü için, ittifakı genişletme arayışını hızlandırdı. Gözüne kestirdiği partilere gidip onları yanına çekmeye çalışıyor.

Gelinen noktada görünen o ki, iktidarın yanında yer alan, kim olursa olsun, onunla birlikte batmaya mahkûm. Buna rağmen bu tercihi yapan sonucuna katlanmak zorunda.

Muhalefete düşen ise hata yapmadan işbirliği ve dayanışmayı büyütüp güçlendirmek.