Nimet dilimizde; lütuf, ihsan, ikram ve bağış anlamlarında kullanılmaktadır. Tabi ki, bütün bunlar Allah’tan yarattıklarına karşı olan lütuf, ihsan, ikram ve bağışlar olmasını bizlerin aklına getirmeli.
Nimetlerin en büyüğü nedir acaba?
İnsanların şükür sebebi olacak o kadar çok nimetler vardır ki, Üstad bunları külliyatın birçok yerlerinde örneklerle saymıştır.
İnsanın insan olarak dünyaya gelmesi, hayatının her safhası, yedikleri, içtikleri, hastalıklar ve musibetler(sabırla karşıladıkça), vücutlarımız ve düzeni, dünyanın, âlemin düzeni vs. saymakla bitirilemeyecek kadar nimetler içindeyiz. Hatta düşündüğümüzde acı duymak bile bir nimettir. Niye mi? Çünkü yaralandığımızda veya bir hastalık dolayısıyla acı hissi yaşadığımızda, yaradan ve hastalıktan haberdar olabiliriz.
Özellikle 29. Lem’a olan ve bir adı da ‘Tefekkürname’ olan Lem’a’da ‘Elhamdülillah’ bahsinde bahsedilenler.
Bu Lem’a’da hangi nimetlere Elhamdülillah dememiz gerektiği sayıyor. Bunlara kısaca bakacak olursak; ilk sırada kalpteki iman gelmekte, çünkü “İman ise her şeyi (altı cihette de; sağ/geçmiş zaman, sol/gelecek zaman, alt, üst, ön, arka yön)güzel, ünsiyetli gösteren şeffaf, berrak, nurani bir gözlüktür.” Ve aynı zamanda; Bu “..iman nimetine “Elhamdülillah” diye edilen hamd dahi bir nimet olduğundan ona da bir hamd lâzımdır. Bu ikinci hamde de üçüncü bir hamd, üçüncüye de dördüncü bir hamd lâzım.”
İkinci sırada, Peygamber(asm) efendimizi sayabiliriz büyük nimetler arasında. Diğer büyük bir nimet te Kur’an-ı Kerim’dir.
Mesela başka bir yönden bakarsak; imanlı bir insan” …güneşi kendi hanesinin damında asılmış bir lüküs; kameri bir idare lambası addedebilir. Ve bu itibarla şems, kamer kendisine birer nimet olur.” (29. Lem’a)
Bu arada, “Allah’ın varlığı, bütün nimetlerin fevkinde öyle büyük bir nimettir ki sonsuz nimetlerin envaını, nihayetsiz ihsanların cinslerini, sayısız atiyyelerin sınıflarını hâvi bir menba ve bir kaynaktır.”
En büyük nimet nimetlerin devam etmesi, yenilenmesi olduğu gibi ve nimetlerin reisi ise, ‘Saadet-i Ebediye’ olarak bilinmelidir.
Üstad bundan Muhakemat adlı eserinde şu şekilde bahsediyor; “…mavera-i haşr-i cismanide”1 dir. Mavera-i haşr-i cismani ise, insan öldükten sonra cismani olarak dirildikten sonra bu olayın arkasındaki, ötesindeki nimet olan ebedi saadettir.
Bütün nimetleri nimet eden, nikmetlikten kurtaran; Sani-i Hakim ve Rahmanü’r-Rahimin merhametidir.
Dipnot:
1 Muhakemat. 2006 baskı. Shf:222