Yazılara ara verdiğimiz son dört gün Erzurum yollarındaydık..
Erzurum, bütünüyle karlar altındaydı. Sıcaklık, gündüzleri bile sıfırın altında seyrediyordu. Her taraf donmuş vaziyetteydi. Binaların çatısından sarkan koca buz kütleleri ürküntü veriyordu. Erzurum Dağları, özellikle Palandöken Dağının başı ise karlı, dumanlı, boralıydı.
Uzaktan da olsa bu manzarayı seyrederken, aklımıza pek dokunaklı o meşhûr uzun havanın mısraları geldi:
“Erzurum Dağları da kar ile boran”
Dâvetlerine icabet ettiğimiz Erzurum’daki kardeşlerle görüşüp tanıştıktan ve bilhassa onlarla birkaç nuranî sohbette bulunduktan sonra ise, o meşhûr türkünün mısraları dünyamıza şu mânâlarla zuhûr etti:
Erzurum diyârı da nur ile revân
Sardı yüreğimi şevk ile ihvân
Sizde çok bulunur dost fedakâran
Yazam bunları da okusun her yan
* * *
Erzurum temsilciliğimize ait hizmet merkezindeki Cumartesi sohbetine çevre ilçelerin yanı sıra Ağrı ve Erzincan’daki arkadaşlarımız da iştirak ettiler. Üstelik, gençleri ve mâsum çocukları da yanlarında getirerek.
Onların şiddetli kış mevsiminde göstermiş olduğu bu fedakârlık bizi ayrıca memnun ve mesrûr eyledi.
* * *
Talebe kardeşlerimizin saatler süren sohbetlere hiç üşenmeden gelip katılmaları ve pür dikkat takip etmeleri, her türlü takdirin fevkinde.
Hakikaten, böylesi bir iştiyakı pek nâdir gördüm. Adeta, Medresetüzzehra’nın Erzurum şubesindeki talebeleri gibiydiler. Uzak-yakın, soğuk-sıcak demeden dört-beş seanslık sohbet programına büyük bir alâka ile iştirak ettiler.
* * *
Hanım kardeşlerin ve kız talebelerin fedakârane alâkaları ve seminer programına iştirakleri de erkeklerden geri değildi. Ayrı mekânda düzenlenen program esnasında açtıkları konular, sözlü ya da yazılı şekilde yönelttikleri sorular, hakikaten onların da yüksek ilim ve irfan seviyesini gözler önüne seriyordu.
* * *
Erzurum’da Gürbüz Ağabeyi tanımayan hemen yok gibidir. Hayatını Nur’a vakfetmiş aziz ve muhterem bir ağabeyimizdir kendileri. İlk gün göremeyince sorduk. “Anjiyo olmuş, stent takılmış, evde istirahat ediyor” cevabını aldık.
Ertesi gün bir fırsatını bulup evinde ziyaret ettik. Şevki, morali tam yerinde gördük. Duâsını alıp ziyareti kısa kestik. Bütün kardeşlere selâmı var; sizlerin de müstecap duâlarını bekliyor. Cenâb-ı Hak, hayırlı şifâlar ihsan etsin.
* * *
Bir kısmıyla yeni tanıştığımız gerek Erzurum’daki ve gerekse civardan gelen okuyucularımızla, o havalideki kadim dost ve kardeşlerimizle birlikte geçirdiğimiz bu iki-üç günlük seyahati pek hoşnut bir şekilde tamamlayıp geri döndük. Buradan hepsine tekrar tebrik, duâ ve selâmlarımızı iletiyoruz.
* * *
Vahşette sınır tanımazlık
Gündemdeki konu mâlum “Özgecan Cinayeti.”
Bir genç kız, insanlık dışı bir muameleyle katledildi.
O cânilere normal insan nazarıyla bakılamaz. Vahşî bir canavar hayvan dahi, bu derece alçalamaz.
Sergilenen bu sınırsız vahşet karşısında gösterilen duyarlılık ümit verici: Çoktandır “kadına şiddet” aleyhinde yükselen tepki, bu son cinayetle birlikte toplumda patlamaya, infiale yol açtı.
Kızın ailesini tarifsiz acılara gark eden bu elîm hadise, umulur ki ilgilileri ve yetkilileri ciddî tedbirler almaya sevk eder.
Cânilere elbette ki en ağır cezalar verilmeli; fakat, sadece ceza cinayetleri önlemeye yetmez. İnsanları böylesi cinayetlere azm ve sevk ettiren sebep ve sâiklerin de mutlaka üzerine gidilmesi ve gereken tedbirlerin alınması artık zaruret haline gelmiş bulunuyor.
* * *
RASYONEL DUYARLILIK
Şahıs-parti ismi vermeden anlatmak
Geçen haftaki “Umumî derste günlük siyaset” başlıklı yazı büyük alâka gördü. Takdir ağırlıklı yorumların yanı sıra bazı tenkitler de aldık.
Yapıcı tenkitler, baş göz üstüne. Umumî derslerde de lâhika mektupları, içtimaî ve siyasî düsturları ihtiva eden bahisler elbette ki okunuyor ve okunmalı. Okunmazsa şayet, bir eksiklik, bir boşluk meydana gelir. O boşluğu da, başka cereyanlar tarafından menfî bir sûrette doldurulur.
Üstad Bediüzzaman’ın imzasını taşıyan siyasî muhtevalı mektuplar, şüphesiz ki ilhâmla, ihtarla, sünûhatla ve feyz-i Kur’ân ile yazdırılmış. Dolayısıyla, bunların aynen okunduğu yerde, insî-cinnî şeytanlar ile münafıklar rahatsız olur.
Ne var ki, kendimizin veya bir başkasının ağzından çıkacak ekstra ifadeler için aynı şeyleri söylemek mümkün görünmüyor. Acaba, hangimiz şahıs ve parti ismi belirterek, günlük, yani aktüel siyaseti ilhamla veya “kalbe gelen ihtarla” konuştuğumuzu, yahut konuşturulduğumuzu iddia edebiliriz?
Bizim bu meselede bilhassa nazara vermek istediğimiz husus şudur: Genel ölçü ve prensip bazında olmak üzere, umumî ders ve sohbetler esnasında da gereken bilgiler verilebilir, izâhat yapılabilir.
Kezâ, siyasî muhtevalı seminer ve konferanslar da verilebilir ve mutlaka verilmesi de gerekir. Aynı şekilde, bilhassa gazete ve sâir neşriyat yoluyla ihtiyaç duyulan her konuda yazılar yazılır, etraflıca izahlarda bulunulur. Esasen, bütün bunlar yapılıyor zaten. Dolayısıyla, bunların dikkatle takip edilmesi halinde, ortada herhangi bir boşluk söz konusu olmaz.
Bütün bunları yok sayarcasına, umumî ders ve sohbetlerde de tutup şahıs ve parti ismi belirterek siyasî konuşmalar yapmanın faydadan çok zarar getirdiği hem mümkün, hem de çokça vâkidir.
Hülâsa: Her mesele derslerde de lisân-ı münasiple anlatılsın ve anlatılmalı; fakat, bunun hiç olmazsa göz önündeki şahıs, lider veya parti ismi belirtilmeksizin yapılması cihetine gidilmesi icap ediyor. Tâ ki, Nur’daki hakikat dersine muhtaç ve müştak durumdaki insanlar kaçmasın, kaçırtılmasın...
Siyasete meraklı ve her şeyi öğrenmek isteyenlere ise, hususî çerçevede olmak şartıyla elbette ki, mesele bütün teferruatıyla izah edilmeli. Bu da meşrû, zararsız, maslahata uygun ve maksadın hâsıl olmasını temin eden yaygın bir usûldur.