İbrahim (as):
“Rabbim birdir, hiçbir şeye muhtaç değildir, evveli yoktur, sonu da olmayacaktır. Hiçbir şeye benzemez, yeri göğü, tüm varlıkları yaratmıştır, beni de seni de yaratan Odur.” dedi.
Nemrut:
“Sen onu gördün mü?” diye sordu.
İbrahim (as):
“O görülmekten münezzehtir. Gözler Onu göremez; ama o her şeyi görür. O ilmi, iradesi ve kudreti ile her şeyi yaratan ve her yerde hazır olandır. Tüm mahlukatın rızkını veren Odur. ” dedi.
Nemrud:
“Ben de bütün insanların yiyeceğini ve giyeceğini veriyorum. Benim sayemde insanlar korunuyor, barınıyor ve rahatla yaşıyorlar” diye cevap verdi.
Hz. İbrahim (as):
“Benim Rabbim dirilten, hayat veren ve öldürendir.” dedi.
Nemrud:
“Ben de öldürür ve diriltirim.” dedi ve ölüme hükmettiği mahkumları getirtti ve bir kısmını affetti, bir kısmını da idamına hükmetti.
İbrahim (as):
“Benim Rabbim güneşi doğudan doğurup batından batırmaktadır. Sen onu batıdan doğurabilir misin?”   diyince Nemrudun söyleyeceği sözü kalmadı.