Gençlik sıhhat ve afiyet dolayısıyla  bize çok uzak görünüyor. Ölümün, her an yanımızda olduğunu unutuyoruz. Ufak bir rahatsızlık dolayısıyla dünyanın maddî cihetten hiçbir değerinin olmadığını anladım. Ancak ahiretin tarlası olması bakımından ehemmiyet arz ediyor. Çünkü ahiret dünyadan kazanılıyor. O cihetten bakınca güzel görünüyor.
20 gündür ufak bir hastalıkla uğraşıyoruz. Hiç ehemmiyet vermediğimiz bir ‘ben’ hastalığı. Fakat biz ehemmiyet vermedikçe o derinleşti. Demek ki duâ etmemiz gerekiyormuş. Duâya vesile olmuş. Hastalık dolayısıyla gerek hastanede gerek evde ziyarete gelenler gerek telefonda geçmiş olsun diyenler, gerek gazetede geçmiş olsun ilânı verenlerden bütün Nur kardeşlerimden Rabbim ebediyen razı olsun.
Bu vesile ile benden daha ziyade hasta olan Abdülkadir Badıllı Abi ve Dr. Mehmet Akay Abi ve Zübeyir Şenler Abi ve Rıdvan Utangaç Abi ve vesaire vesaire bütün hasta abi ve kardeşlerime duâ ediyorum. Duâlarını bekliyorum.
Şöyle duâ ediyorum: Rabbim bütün insanlara iman nasip et. İmanlılara Nur Talebeliği nasip et. Nur Talebelerine tahkiki iman nasip et ve sıratı müstakimden ve ‘Zübeyri çizgi’den ve Mehdi azamın çizgisinden ayırma.
Bütün kardeşlerimden de duâ bekliyorum. “Kulma yağbeiu bikum rabbi levla duaikum./ Yani duânız olmasa ne ehemmiyetiniz var?” âyeti kerimesinin emrine uyarak duânın ne kadar ehemmiyetli olduğunu bizzat hastalık dolayısıyla  anlamış oldum. Hastalar Risalesi’nin ehemmiyetini, Hz. Eyüp’ün (as), Cerciş (as) kıssasını, Peygamber Efendimizin (asm) çektiği sıkıntıları daha yakinen yaşadım. Peygamberimiz (asm) Hazreti Ali’ye “Ben Kur’ân’ın inzali için harbettim sen te’vili için harbedeceksin” demişti. Bu emri ile Üstad Hazretleri, Risale-i Nur’un yazılması için mücadele etti biz ise Risale-i Nur’un yanlış anlaşılmaması için çalışacağız.
İşte bu yazıyı bütün kardeşlere şahsî ve umumî duâ maksadıyla yazdım. Kardeşlerimden de bana ve bütün Nur Talebelerine ve de ehl-i imana duâ etmelerini rica ediyorum.