Zübeyir Gündüzalp:
“Kardaşlarım, ehl-i dünya her sabah bu milletin kulağına bir şeyler üflüyor. Biz haftada bir insanlara hakikatleri söylüyoruz. Bu yeterli olmuyor. Ne yapıp edip bu gazeteyi günlük çıkarmalıyız” diyor.
Günlük gazete fikri böylece rahmetli Zübeyir Ağabey tarafından ortaya atılıyor. Ve böylelikle kuruluyor.
Malûm, genelde insanlar işlerine gitmeden sabah kahvaltılarını yaparken apartmana bakan görevli tarafından gelen gazetesini okuyor, göz atıyor. O zamanlar televizyon yok. Geniş dairedeki haberleri böylece temin ediyor. İçtimâî hayatta o fikirler doğrultusunda hedefini belirliyor. Öylece istikametini tayin ediyor. Biz de doğruları yazarak, her sabah insanlara doğru haberleri, iman hakikatlerini söyleyelim ki insanlar yanlış yollara sapmasınlar. Allah’ın (cc) gösterdiği yolda cennete doğru yönelsinler...
İşte Yeni Asya bu fikirden doğdu. Allah razı olsun sebep olanlardan.
Yıl 1970, ay Şubat, gün 21 cumartesi, yer İstanbul Beyazıt, mekân Kiğılı Pasajı, Avukat Bekir Berk’in yazıhanesi hep beraber oradayız. Kimler var; Avukat Bekir Berk, M. Emin Birinci, Mehmet Fırıncı, Mehmet Kutlular, Abdulvahid Mutkan vesâire vesâireler.
Tabiî ki Zübeyir Ağabey makamında, yani Kirazlı Mescid Sok. No: 46’da her günkü yerinde. Rahmetli Mustafa Nezihi Polat, elinde Yeni Asya’nın basılacağı ilk günkü matris ile... O zaman rotatif yok. Bilgisayar yok. Kurşun harflerle basılmış bir matris. Yani karton kâğıt baskısı. Kiğılı Pasajı’na, yazıhaneye geliyor. İlk matris üzerinde istişare ve incelemeler yapılıyor. “Ağabeyler, gazetemizin ilk sayfasını böyle tertipleyip tanzim ettik. Nasıl olmuş? Nasıl olmasını istersiniz? Bir değişiklik yapmak ister misiniz?” diyor. Bütün ağabeyler matris üzerinde fikrini söylüyorlar. Gerekli değişiklikler yapılıyor ve Mustafa Nezihi Polat’a ilk gazetenin basılması emri veriliyor. Yeni Asya gazetesinin ilk sayısı Bismillah diyerek baskıya gönderiliyor.
Muhterem ağabeyler, ne kadar güzel yaptınız. Ne kadar isabetli karar verdiniz. Sizleri tebrik ediyorum! İnşaallah ebede kadar devam etsin ve edecek. Peki o günkü gazete ile bu günkü gazeteyi mukayese edersek, inceleyip değerlendirirsek... Bu günkü gazete Risale-i Nur hakikatleri, Üstadın meslek ve meşrebi bakımından “Edipler edepli olmalı” hakikatine uygun olarak neşir hayatına daha da iyi ve daha da güzel devam ediyor kanaatindeyim. İnsan kendi diktiği çok meyvedar ağacını yani tûbâ ağacı gibi olan ağacını kendi eliyle kesmez. Onu besler, olgunlaştırır, yaşatır ve meyvelerinden istifade eder.
Bu ağacı dikenlerden, yaşatanlardan ve meyvesinden istifade edenlerden Rabbim ebediyen razı olsun. Hizmetlerini makbul ve daim kılsın.