Risale-i Nur Külliyatı’ndan Lem’alar’da Yirmi Birinci Lem’a (İhlâs Risalesi) Birinci Düstur’uda "Amelinizde rızâ-yı İlâhî olmalı,’’ ile başlar; "Onun için, bu hizmette (Yani Risale-i Nur’un iman ve Kur’ân hizmeti.) doğrudan doğruya yalnız Cenâb-ı Hakk’ın rızasını esas maksat yapmak gerektir’’ ile bitmektedir.

Hem Bismillah; her hayırlı işi başarma ve her hayırlı şeyde zafere erişme ve daima her işi ve her şeyi fethetmeye yarayan miftah (anahtar) vazifesi gören mübarek bir kelimedir.

Yine İhlâs Risalesi (Yirmi Birinci Lem’a) Üçüncü Düstur’unda ise; ihlâs; ne kâr ve zarar ve kayıp ve kazanç ve ne de dünya ve ahiret hayatı için ecir ve ‘sevab’ da dahil hiçbir şeye feda edilmez. Yani ihlâs her zaman ‘sevap’tan önce gelir. Onun içindir ki Bediüzzaman Said Nursî, daima Allah rızası, arzu ve isteğini ihtiva eden ihlâs düsturunu dünya ve ahiret dahil daima her şeye tercih etmiş ve hayatı boyunca bütün düsturlarını kendine rehber etmiştir. Risale-i Nur Külliyatı’nın kendisi ise bütünüyle dünya ve ahiret hayatını ‘ihlâs düsturları'yla kuşatmış aslı ve esaslarıyla da buna bir mihenk teşkil etmiştir.

Demek ki Besmele (Bismillâh) mü'minin imanında bir miftah ve İhlâs ise amelinde bir mihenktir. Her ikisinin ortak yönü ise din için daima ahenktir. Yani Bismillah Müslümanın imanında ve İhlâs ise amelinde mühim birer esastırlar.