İnsan yaratılışı itibariyle her şeyi düşünür, sorgular. Ancak, “Beni yaratırken Allah bana mı sordu?” suali akıl, mantık, kalb, vicdandan değil; nefisten, benlikten kaynaklanır. Maksat gerçeği bulmak değil, mesuliyetten kaçmaya bahanedir.
Bu sualin altında yatan psikoloji şu: “Beni yarattı, ibadet gibi emirler, nefse uymamak, harama girmemek gibi yasaklar koydu; yapmadım diye de Cehenneme atacak! O zaman yaratmasaydı?!”
Şuradan başlayalım: Allah seni yaratmadan önce yoktun ki, sana nasıl soracaktı?! Sonsuz irade, ilim, kudret, merhamet sahibi olan Allah seni ve her şeyi “hiç”ten yaratmıştır.
Bu soruyu soranın mesleği, sanatı, işi-mesela inşaat mühendisi, işçisi, ustası, ressam, yazar, çiftçi…-her ne ise, icra etmeden önce inşaat malzemelerine, fırça ve boyaya, kâğıda, ağaç, tahtaya, “Sizi yapacağım, yazıya dökeceğim; ne dersiniz!” diye soruyor mu, sormalı mı? Meydana getirip inşa ettiği eserlerinden her birisi dile gelip, “Bizi niye yaptın, bize sordun mu?” deme hakları var mı?
Bu şuna benzer: Nesneler şuurlu farz edersek, Süleymaniye, Selimiye cami ve sair eserleri dile gelse, “Ey Mimar Sinan bizi inşa ederken ‘Sizi cami, köprü yapacağım!’ diye bize sordun mu?!” diye “itiraz” mı, yoksa “İyi ki varlık sahnesine çıkardın, teşekkür ederiz!” mi demeleri gerekir?
Bir şey daha: Bu soruyu soran eşya, madde üzerinde tasarrufta bulunurken onlara soruyor mu? Hayır! Üstelik onun olmayan, meydana gelmesinde hiçbir dahli bulunmayan eşya üzerinde istediği gibi tasarruf ediyor! Çünkü, hür irade sahibi! Ama, “Faaalün lima yürid” olan Allah’a, istediği gibi hareket edemez!” diye itiraz etmek akli, mantıki, ilmi, vicdani midir?
Sana, her birisi yüz milyarlarca lira değerinde pırlanta, cihaz hediye edene, “Hediye edeyim mi diye bana sordun mu?” diye itiraz eder misin? Peki, senin yokluk karanlıklarından varlık sahnesine çıkarılman muhteşem değil mi? Bu hayat güzel değil mi? İnsan olman daha güzel değil mi? Ya sevgi, merhamet gibi olumlu/müspet binlerce duygu; tatmak, görmek, duymak gibi hisler milyarlar değerinde pırlantalar değil mi?
Aslında hayatını sevmen, ondan memnun olduğundandır.
Olmasaydın hemen son vermez miydin?
Şu halde seni hiç yoktan insan olarak yaratan Allah’a itiraz değil, teşekkür etmen gerekmez mi?
Ve nefsinden kaynaklanan bu soruyu geriye alman!..