Suriye’nin kuzeybatısındaki İdlib ilinde Rusya’ya ait savaş uçaklarının iki farklı saldırısında eşi ve iki çocuğu vefat eden Vaad el Tamir, açtığı anaokuluyla iç savaş ortamında imkansızlıklar içindeki engelli ve yetim çocukları yetiştiriyor.
Eşi ve çocukları vefat eden Suriyeli anne, açtığı okulda yetim ve engelli çocukları büyütüyor. Aynı zamanda avukat olan Vaad el Tamir, eşi ve çocukları vefat ettikten sonra İdlib’in güney kırsalındaki Ihsım beldesinde anaokulu açtı.
Tamir, burada Beşşar Esad rejimi ve destekçilerinin saldırıları sebebiyle zorla yerinden edilen çocukların yanı sıra yetim ve engelli çocuklara ücretsiz eğitim veriyor.
Aralık 2015’te savaş uçaklarının saldırısında eşi vefat eden 6 çocuk annesi Vaad el Tamir, yaptığı açıklamada, eşinin ölümünün kendisi için şoke edici olduğunu söyledi.
Eşiyle sevgi dolu ve mutlu hayatı olduğunu belirten Tamir, “Eşimle çok iyi bir aile yapısı kurmuştuk, eşim bir babadan öte bir kardeşti ve çocuklarım babalarına bağlılardı.” dedi. Tamir, henüz eşinin ölümünün şokunu atlatamadan, bir yıl sonra yine Rusya’ya ait savaş uçağının evlerine düzenlediği saldırıda iki kız çocuğunun daha vefat ettiğini belirtti.
Tamir, “Kızım Şam lise sonda okuyordu. Derslerine çalıştığı sırada uçak saldırısında öldü. Şam’ın, en son ‘Anne’ diye çığlığını duydum. Kızımı öldüren füzenin sesini daha unutamadım. Bir anda kıyamet koptu sandım.” ifadesini kullandı.

Hikâyesini anlatırken zorlanan Tamir, 3 yıl önce yaşadığı anları unutamadığını ve hava saldırılarının sürekli gözünün önünde canlandığını dile getirerek o anları şöyle anlattı: “Saldırı sırasında evimizde oturuyorduk. Bir anda binanın sallandığını hissettik. ‘Beni kurtar anne!’ diye çığlıklar duydum. 3 yaşındaki oğlum Ahmet molozların altından çıkamıyordu. Bağırıyordu. Ben de enkaz altındaydım, kurtulup onu kurtarmak istiyordum, ama nefes alamıyordum. Vücuduma oksijen gitmiyordu. Uzun uğraşlar sonunda üzerime yıkılan duvarın altından çıkmayı başardım. Sadece 3 yaşındaki oğlum Ahmet’i görüyordum, kızlarım Şam ve Rama’yı aramaya başladım. Bulamayınca deliye döndüm. Haykırıyordum, ama sesimi duyan kimse yoktu.”
YARDIM BEKLİYORLAR
Çocuklarına güzel hayat sağlamak istediğini belirten Tamir, “Eşimi kaybettim, bana bakacak kimse kalmadı. Kendi ayaklarımın üzerinde durmak zorundayım. Bu nedenle anaokulu açtım. Babası şehit veya tutuklu olan her çocuk okulda ücretsiz bulunuyor. Engelli çocuklar için de bir sınıf açtım.” ifadesini kullandı. Eşi ve iki kız çocuğu vefat eden Tamir, “Kimsenin kapımı çalmaması beni üzüyor. Çocuklar benden salıncak ve kaydırak istediler, ama alamadım çünkü maddî imkânım yok. Okulda eğitim gören çocuklar bir balonla bile mutlu oluyor. Yardımseverlerden çocukların acılarını unutturmak için oyuncak yardımı yapmalarını istiyoruz.” dedi.
AA