Allahü Zülcelâl, kullarının başına gelen her zararın karşılığını kat kat karşılar, her musîbetin  sevabını verir, kullarının burun kanamasından baş ağrısına kadar her acısına dilediği  kadar ecir ve sevap takdir eder.

En ağır musîbet ve tehlikelerde bile eğer îmânla mukabele edilir, Allah’a güvenilir ve sabredilirse kaybolan mallar sadâka hükmüne geçmekte, mahvolan canlar şehit hüviyetini kazanmakta, biten  mutluluklar ebedî Cennet saadeti ile değiştirilmekte, elden alınan hayatsa ebedî âhiret hayatı ile karşılanmaktadır. Îmân eden insanın hiçbir musîbette, hiçbir gerçek zararı yoktur; her halde kâr üstüne kârı vardır. Çünkü her kaybının ve her zararının karşılığını fazlasıyla veren, Allah Resûlünün (asm) bildirdiği gibi 1 Dâmin ismine sahip bir Rabb-i Rahîm’i vardır. 2

Bediüzzaman, ruhânî bir seyahat neticesindeki bir müşahedesini şöyle aktarıyor: Kalbî ve manevî  bir gezinti neticesinde hayvanlar âleminin sınırsız ihtiyaçlar ve şiddetli açlıklarla beraber, zayıflık ve âcizlik içinde çok karanlıklı ve hüzün dolu bir durumda bocaladıklarını gördüm. Bütün yavruların âcizlik, fakirlik, zayıflık ve ihtiyaçlar içinde çırpındıklarını, insanlık âleminin ise ebediyet isteyen gönülleri ile beraber, dünyanın fânî oluşunun getirdiği çâresizlikle, gayet karanlıklı, zulümâtlı ve dehşetli bir ümitsizlikle kıvrandıklarını gördüm. Bu durumdan dehşet alarak “Eyvâh!” dedim. Sonra birdenbire îmân nûru inkişaf ederek, Rahmân, Rezzâk, Rahîm, Âdil, Hakîm, Kerîm gibi muazzez isimlerin, âlemi baştan başa rahmet ziyâsıyla ve şefkat ışıklarıyla donattığını, canlıları tehlikelerden koruduğunu, nûrânî ahiret âleminin yaratılmasıyla insanlığın ebedî hayat ve dâimî yaşama rüyâsının gerçekleştirildiğini, böylece başta insan olmak üzere bütün canlıların huzur ve saadete gark edildiğini müşâhede ettim. 3

Dipnotlar: 

1- Mecmuâtü’l-Ahzâb, 2: 257. 

2- Bediüzzaman Said Nursî, Sözler, s. 157-159. 

3- Bediüzzaman Said Nursî, Mektûbât, s. 399.